I pray you'll be our eyes and watch us where we go
And help us to be wise in times when we don't know
Let this be our prayer
When we lose our way
Lead us to a place
Guide us with your grace
To a place where we'll be safe
La luce che tu hai
(I pray we'll find your light)
Nel cuore resterà
(And hold it in our hearts)
A ricordarci che
(When stars go out each night)
Eterna stella sei
Nella mia preghiera
(Let this be our prayer)
Quanta fede c'è
(When shadows fill our day)
Lead us to a place
Guide us with your grace
Give us faith so we'll be safe
Sogniamo un mondo senza più violenza
Un mondo di giustizia e di speranza
Ognuno dia la mano al suo vicino
Simbolo di pace, di fraternità
La forza che ci dà
(We ask that life be kind)
È il desiderio che
(And watch us from above)
Ognuno trovi amor
(We hope each soul will find)
Intorno e dentro sé
(Another soul to love)
Let this be our prayer
Let this be our prayer
Just like every child
Just like every child
Needs to find a place, guide us with your grace
Give us faith so we'll be safe
È la fede che
Hai acceso in noi
Sento che ci salverà
Vandaag gaat BCG-spoeling nummer vier naar binnen. Vreemd om helemaal geen idee te hebben van het resultaat. Over een paar maanden gaat de uroloog pas een kijkje nemen in mijn blaas. Intussen varen we blind op het kompas van de hoop. Ik ontving weer lieve post en koester me in jullie medeleven.
Vrijdag hadden we onze dochter te logeren en hebben lekker bijgekletst. Gisterenavond vertrok ze weer heerlijk naar de Thaise zon voor een week of drie. Het is haar van harte gegund. Ik mag gelukkig rustig thuis blijven.
We hebben weer diverse hoekjes in de tuin gewied en helaas geconstateerd dat we toch best veel vorstschade hebben opgelopen. De hortensia’s, pachisandra’s en varens hebben een klap gehad, evenals twee pieris japonica’s.
Ook de droogte heeft een rol gespeeld. Eindelijk viel er hier gisteren en vannacht regen. Je hoort de plantjes slurpen. Op hoop van zegen laat ik alles nog even staan. Wie weet komt het nog goed.
De schilder die in de jachthut was begonnen heeft gezien dat de naden tussen de plafondplaten niet goed zijn gekit. Over die barstjes wilde hij niet schilderen. Dat was zijn eer te na.
We moeten dus eerst de plafondplakker laten komen om zijn fout te herstellen voordat de schilder verder kan. Ach, zo hebben we even rust in de tent. Ook wel lekker.
Ik blog niet veel. Geen inspiratie, spanning rondom de blaas, een verkoudheid die maar niet over wil gaan en bij tijd en wijle knallende pijn in mijn linkeroog. Het slaat allemaal nergens op en lijkt geen verband te houden met elkaar. Maar ja, ik woon wel toevallig in dit lijf. Dat is pech.
Behalve de zwijmel en limerick staat alles hier op een laag pitje. Ik reageer ook iets minder bij mijn blogmaatjes. Ik hoop dat het mij vergeven wordt.
Lieve groet uit Vlaanderen.
