Waar stond mijn wiegje in 1955 en via welke plaatsen ben ik uiteindelijk hier beland? Daar zat ik van de week over te mijmeren.
De kraamdagen van mijn moeder bracht ik door in de Haagse kraamkliniek Frankenslag.
Na een dag of 10 mochten we naar huis. Mijn ouders en ik huurden een etage bij een hospita aan de Van den Eyndestraat 14 in de Haagse wijk Statenkwartier.
In 1957 verhuisden we naar een portiekflat aan de Nieuweweg 15 in Loosduinen.
(tegenwoordig heet dit de Margaretha van Hennebergweg)
Dat was net op tijd want mijn broertje was op komst.
In 1961 verkasten we van de Haagse zuidwestkant naar de noordoostzijde.
(op dat moment zat mijn vader in Australië als Dutch Officer van de emigratiedienst)
Ik was toen 6 en heb 11 jaar in Mariahoeve gewoond, op Isabellaland. Wij woonden 4-hoog, zonder lift, net boven de boomtop.
In 1972 waren mijn ouders eindelijk aan de beurt voor een eengezinswoning in Zoetermeer. Ik was inmiddels 17 en mijn broer 15. Op Collinsland 4 kon mijn vader zich heerlijk uitleven in de tuin.
Na ons huwelijk in 1975 streken wij in Voorburg neer. (Robbert was daar geboren en getogen)
In het heerlijke, ruime huurhuis op de Kersengaarde 73 werden onze 4 kinderen geboren.
In 1986 kochten we een huis in Voorschoten, waar we opnieuw 11 jaar bleven wonen. Onder de zwarte 5.
Na een diepvrieswinter op de Beekse Bergen trokken we in ons nieuwe huis in Tilburg. Op dat moment (1997) woonden er nog twee kinderen thuis.
Nu we toch al van de Randstad waren afgedwaald, neusden we ook eens bij onze zuiderburen. En daar vonden we ons nieuwe honk, waarmee het Brabantse avontuur tevens het kortste was. Na 22 huwelijksjaren bleven we hier maar 8 jaar plakken. Het voorjaar van 2005 maakte ons Nederbelgen.
We hebben bijna voor de derde keer de 11 jaar op één stek volgemaakt.
Vandaar dat mijmeren ...