Zwijmelen op zaterdag 168

Fijn weekend, zwijmelaars.

Ik leef voor haar, weet je, sinds
De eerste keer dat ik haar ontmoette
Ik weet niet hoe, maar
Ze kwam bij me binnen en bleef daar
Ik leef voor haar omdat ze
Mijn ziel zo sterk laat trillen
Ik leef voor haar en dat is geen last

Ik leef ook voor haar, weet je
En ben maar niet jaloers:
Ze hoort bij iedereen die
Een behoefte hebben die er altijd is
Als een radio in de slaapkamer
Bij iedereen die alleen is en nu weet
Dat ze er ook voor hem is; om die reden
Leef ik voor haar

Ze is een muze die ons uitnodigt
Om haar met onze vingers te strelen
Door een piano
De dood blijft ver weg;
Ik leef voor haar

Ik leef voor haar, ze weet
Hoe ze zoet en sensueel kan zijn
Soms steekt ze je maar
Het doet nooit echt zeer

Ik leef voor haar. Ik weet dat ze me
Van stad naar stad laat reizen
En een beetje laat lijden, maar ik leef tenminste.

Het is pijnlijk als ze weggaat.
Voor haar woon ik in hotels.
Het groeit met het grootste plezier.
Ik leef voor haar in een werveling.
Door mijn stem
Breidt het zich uit en brengt het liefde voort.

Ik leef voor haar, ik heb niets anders
En hoeveel anderen ik zal ik ontmoeten
die, zoals ik, op hun gezicht hebben staan
"Ik leef voor haar."

Ik leef voor haar
Op een platform of tegen een muur
Ik leef voor haar tot het uiterste.
Ook in een moeilijke morgen.
Ik leef voor haar tot het uiterste.
Elke dag
Een uitdaging;
de hoofdrolspeler
Zal zij altijd zijn

Ik leef voor haar omdat
Ik geen andere uitweg heb
Omdat muziek, zoals je weet
Iets is dat ik nooit verraden heb

Ik leef voor haar omdat ze me
Rust en noten met vrijheid geeft
Als er nog een leven zou zijn zou ik dat leven
Ik zou het leven voor haar.

Ik leef voor haar, de muziek.
Ik leef voor haar.
Ik leef voor haar, ze is uniek.
Ik leef voor haar.
Ik leef voor haar.
Ik leef voor haar.