Ans Mark us heeft zo een prachtige schilderij en ik heb verleden jaar zo een foto kunnen maken van mijn moeder en ik, kan er alleen niet naar kijken. Het zegt zoveel he zo die twee handen. zo bijzonder. dikke knuffel
Ja Marja, dát is iets onbetaalbaars..... zojuist nog weer gevoeld, mijn maandagmeneer is vanmiddag geopereerd en nadat ik hem weer thuis had gebracht toen het oke ging, kreeg ik zoëven bericht dat het niet zo lekker ging dus ben ik nog even weer heen gereden... over een paar weken 90, het valt ook niet mee allemaal. Zoiets als op jouw foto vinden wij al heel waardevol maar iemand van zijn leeftijd nog vele malen waardevoller.
Doet me aan de laatste regel van een versje van Toon Hermans denken: "Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken, raak je mijn hart nog duidelijker aan." Ontroerende foto. Lieve groet
Nu ‟t rouwrumoer rondom jou is verstomd, de stoet voorbij is, de schuifelende voeten, nu voel ik dat er een diepe stilte komt, en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten, en telkens weer zal ik je tegenkomen. We zeggen veel te gauw : het is voorbij. Hij heeft alleen je lichaam weggenomen, niet wie je was en ook niet wat je zei. Ik zal nog altijd grapjes met je maken, we zullen samen door het stille landschap gaan. Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken, raak je mijn hart nog duidelijker aan.
hoi Marja, ontroerend hé. hoe mooi toch hé, na zoveel jaren zo'n prachtig gebaar van liefde!
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Hilde
Héél mooi, wat is er eigenlijk weinig nodig voor een beetje menselijkheid.
BeantwoordenVerwijderenAns Mark us heeft zo een prachtige schilderij en ik heb verleden jaar zo een foto kunnen maken van mijn moeder en ik, kan er alleen niet naar kijken. Het zegt zoveel he zo die twee handen. zo bijzonder. dikke knuffel
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie foto!
BeantwoordenVerwijderenJa Marja, dát is iets onbetaalbaars..... zojuist nog weer gevoeld, mijn maandagmeneer is vanmiddag geopereerd en nadat ik hem weer thuis had gebracht toen het oke ging, kreeg ik zoëven bericht dat het niet zo lekker ging dus ben ik nog even weer heen gereden... over een paar weken 90, het valt ook niet mee allemaal.
BeantwoordenVerwijderenZoiets als op jouw foto vinden wij al heel waardevol maar iemand van zijn leeftijd nog vele malen waardevoller.
Doet me aan de laatste regel van een versje van Toon Hermans denken:
BeantwoordenVerwijderen"Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan."
Ontroerende foto.
Lieve groet
Ja. Zo mooi!
VerwijderenNu ‟t rouwrumoer rondom jou is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,
nu voel ik dat er een diepe stilte komt,
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten,
en telkens weer zal ik je tegenkomen.
We zeggen veel te gauw : het is voorbij.
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan.
Twee mooie beelden verenigd tot een geheel. Prachtig.
BeantwoordenVerwijderenWat een leven straalt er van die mooie oude hand. Schitterende foto.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi hè, een aanraking is zo belangrijk.
BeantwoordenVerwijderenEn dat vers van Toon is ook prachtig.
Fijne avond,
Liefs,
Mirjam
Zes woorden, allemaal op hun plaats. Mooi.
BeantwoordenVerwijderen