Tjoek tjoek
Hier staat vast een ramp te gebeuren
De pijlers dreigen te verscheuren
De trein nadert rap
Daarna volgt de klap
En slachtoffers zijn te betreuren
Zwijmelen op zaterdag 141
Do you know where you're going to?
Zou Francis Goya het weten?
Zwijmel even lekker mee.
Fijn weekend.
In de war
Paps kan niet meer naar huis. Daar was de geriater maandag heel duidelijk over. Er hoeven geen ingewikkelde tests of scans te worden gedaan. Dat zou alleen maar belastend zijn voor hem. Het was haar meteen helder dat hij de weg kwijt is. Zijn geheugen is een vergiet. Zijn lijf is gelukkig weer helemaal in orde.Hij heeft zelf vrede met de situatie en is veel rustiger nu hij de regie uit handen heeft gegeven. Waar hij naar toe gaat na 3 september is nog niet bekend. Zoals we allemaal weten zitten tehuizen overvol. We hopen op een mooie plek voor hem. Al hadden we hem dit traject graag bespaard.
Schokkende beelden
Manlief veegt zich al tien jaar suf om de naalden ervan te weerhouden onze goten te verstoppen. De kelders hebben al twee keer blank gestaan na heftige regenbuien. Vorige week opperde ik een ideetje. Waarom laten we die naaldbomen naast de oprit niet omleggen?
Tja, dat kost geld. En chips, dat hebben we niet.
Een dag later maakte hij een losse opmerking tegen een passerende buum. Waarop Gilbert onmiddellijk reageerde en zei dat Louis van om de hoek niets liever deed dan bomen kappen.
Gilbert toog diezelfde week naar zijn kameraad en kwam bij ons langs om te melden dat Lowieke dat klusje wel even kwam klaren. Gratis en voor niks.
Maandagmorgen parkeerde de kameraad zijn tractor met toebehoren naast ons huis en ging aan de slag. Vijf bomen gingen tegen de vlakte. Hij wist ze exact te laten landen op het pad. Er is geen muurtje of struikje beschadigd. Vakwerk.
Nu nog even een inhaalklus qua vegen en dan zijn we aan de zijkant naaldvrij.
 |
| Gilbert kijkt mee |
 |
| Met kritische blik |
 | |
| De eerste stam bezwijkt |
 | |
| Chaos |
 | |
| Alles wordt op de aanhanger gelegd |
 | |
| Gelukkig hoefde er niemand langs |
 | |
| Even afvoeren |
 | |
| Louis onder de boom |
 | |
| Moe kijkt toe vanuit de keuken |
 | |
| En dat is nummer twee |
 | |
| Wat een vakmanschap |
 | |
| Hier is Lowieke bezig met de andere boompjes |
Boomvogels
De boomvogels komen tot leven
Je ziet ze hier elegant zweven
De dame met kooi
Vindt vogels heel mooi
En heeft ze de vrijheid gegeven
Zwijmelen op zaterdag 140
Back to the sixties.
De honderdveertigste ZOZ!
Hebben we er zin in?
Nog even een tip: het overzicht van alle zwijmels staat in de zijbalk.
Je kunt het raadplegen en/of downloaden.
Fijn weekend zwijmelaars.
Stadsgezichten
Er was eens een topper in Venlo
Die speelde geweldig de banjo
Beheerste zijn vak
Men ging uit zijn dak
Het plaatje verbeeldt dat perfecto
Zwijmelen op zaterdag 139
1976
Ik was hoogzwanger van dochterlief en de beroemde hittegolf vroeg om een heel rustig nummer.
Nu schoondochter zes maanden onderweg is, gun ik haar ook wat koele muziek.
Barbara, deze is voor jou.
Fijn weekend allemaal.
Communicatie in de zorg
Zonder hittegolf kun je het ook al Spaans benauwd krijgen. Afgelopen vrijdag tufte (en pufte) mijn held naar het wilde westen om aanwezig te zijn bij een evaluatiegesprek over paps. Anderhalf uur heen en terug. Broer en Femke waren daar ook. Wegens vakantie bleek er geen arts aanwezig te zijn. Verbazingwekkend genoeg had niemand dat aan zien komen.... Een gesprek was er niet. De mededeling was simpel. Paps mag daar in elk geval nog twee maanden blijven.
Hij is daar blij mee en wij ook. Zijn vriendelijk bezorgde kopjes thee en koffie, de gezamenlijke maaltijd in de woonkamer om de hoek en het veilige gevoel dat er op hem gelet wordt, zijn zekerheden die hij momenteel nodig heeft.
Voor die mededeling had Robbert daar niet helemaal heen hoeven rijden. But who cares?
Jongste zoon heeft bericht gekregen dat zijn dochter een nieuwe voogdes heeft. Ze heeft alleen geen tijd om zich voor te stellen. Fijn hoor, zo'n vage, onbekende vertrouwenspersoon.
Mijn vaatchirurg kijkt me niet aan op de jaarlijkse controle. Hij luistert niet. Hij maakt simpelweg een echo. Wanneer mijn benen niet meteen in de houding willen die hij nodig heeft voor de juiste hoek, vraagt hij nergens naar. Hij negeert mijn ongehoorzame onderdanen alsof ze lastige kleuters zijn.
Lang leve de zorg.
Hij is daar blij mee en wij ook. Zijn vriendelijk bezorgde kopjes thee en koffie, de gezamenlijke maaltijd in de woonkamer om de hoek en het veilige gevoel dat er op hem gelet wordt, zijn zekerheden die hij momenteel nodig heeft.
Voor die mededeling had Robbert daar niet helemaal heen hoeven rijden. But who cares?
Jongste zoon heeft bericht gekregen dat zijn dochter een nieuwe voogdes heeft. Ze heeft alleen geen tijd om zich voor te stellen. Fijn hoor, zo'n vage, onbekende vertrouwenspersoon.
Mijn vaatchirurg kijkt me niet aan op de jaarlijkse controle. Hij luistert niet. Hij maakt simpelweg een echo. Wanneer mijn benen niet meteen in de houding willen die hij nodig heeft voor de juiste hoek, vraagt hij nergens naar. Hij negeert mijn ongehoorzame onderdanen alsof ze lastige kleuters zijn.Lang leve de zorg.
Dorst
Al dagenlang loop ik te zweten
En dat mogen jullie best weten
M'n kop is zo duf
Ik lebber me suf
Ik heb niet eens zin om te daten
Zwijmelen op zaterdag 138
Ik hoop dat jullie het hoofd koel hebben gehouden.
Nog even afzien.
Dat doen we met een oude bekende.
Een Belg met Italiaanse roots.
Zing maar even mee.
Kalm aan en blijf drinken.
Hik.
Fijn weekend allemaal.
Abonneren op:
Posts (Atom)