tot tweeënhalf jaar. Ze doet dat met heel veel plezier en gebruikt de opbrengst om haar uitkering aan te vullen.
Nu ze door bezuinigingen in de zorg zonder werk zit, is dit een welkome dagbesteding. De kinderen worden 's morgens rond acht uur bij haar afgeleverd en tussen zes en zeven uur 's avonds weer opgehaald. Het geeft structuur aan haar dag en zorgt dat ze ook voor zichzelf gezonde voeding moet bereiden. Dat komt haar gezondheid alleen maar ten goede. De ouders zijn haar dankbaar en vertrouwen haar volkomen. Hun kroost is bij Floortje in goede handen, daar zijn ze van overtuigd.
Naast de oppasmoeder woont een tachtigjarige weduwe. Ze is een zeer oplettende vrouw en heeft zelf zes kinderen grootgebracht en regelmatig op haar vijftien kleinkinderen gepast. Wat haar opvalt is de stilte. Kinderen maken lawaai. Ze lachen, huilen, joelen of jengelen. Bij de buren hoort ze niets. Dat kan niet kloppen. Waarom geven ze geen van vijven een kik. Ze probeert via de heg bij Floortje naar binnen te gluren, maar de gordijnen zijn de hele dag hermetisch gesloten. Nooit staat de tuindeur open. Zelfs niet als het hoogzomer is. Ze vertrouwt het helemaal niet.Nadat ze haar ongerustheid met de wijkagent heeft besproken, wordt een onderzoek ingesteld. De kinderen blijken dagelijks te worden gedrogeerd zodra ze bij Floortje zijn afgeleverd en krijgen aan het eind van de dag pas iets te eten en te drinken. Je reinste kindermishandeling. Floortje gaat meteen de cel in en de kinderen worden uitgebreid onderzocht door een team van artsen. Gelukkig blijken ze er geen nadelige gevolgen aan over te houden. De weduwe krijgt een lintje met dank voor haar oplettendheid. Het hele dorp is terecht trots op haar.
Kijk bij Plato voor de andere invullingen van het thema “waarnemen”
fijn dat er mensen zijn die opletten hoe het met de buren gaat...heftig hoor
BeantwoordenVerwijderenHeftig!
BeantwoordenVerwijderenTjongejonge, die Floortje was niet bepaald een schatje. Wat goed dat de buurvrouw wer was.
BeantwoordenVerwijderenZo, dat begint als een leuk verhaaltje, maar eindigt wel heel luguber... wat vreselijk toch. Goed dat de buurvrouw zo'n oplettende dame was...
BeantwoordenVerwijderenIk wens je een heerlijke rest van de dag,
Liefs,
Mirjam
Brrrr ik ril hiervan de buurvrouw was gelukkig een goede waarnemer.
BeantwoordenVerwijderenNovelle
Da's toch een regelrechte nachtmerrie ....brrrrrr
BeantwoordenVerwijdereniekssssssssss Marjaaa griebelmientje mens toch waar haal je het vandaan.... zo ken ik jou helemaal niet.
BeantwoordenVerwijderenKeigoed verhaal, daar niet van maar jeetje zeg...... de rillingen lopen over mijn rug.
Soms verwoord ik een nachtmerrie. Ik weet nog dat Plato schrok toen ik ooit over bezetenheid schreef.
VerwijderenBrrr wat een verhaal,ik krijg er kippenvel van !
BeantwoordenVerwijderenVoor de ouders was dit zeker een nachtmerrie! Zo zie je maar: oplettendheid is niet gebonden aan leeftijd.
BeantwoordenVerwijderenBeetje wrange WE maar wel heel goed geschreven.
Liefs Kakel
Wat een akelig verhaal! Wel goed geschreven. Ik hou niet erg van sociale controle, maar soms is het wel nuttig zoals uit jouw verhaal blijkt.
BeantwoordenVerwijderenIk houd daar ook niet van, maar ik heb niets te verbergen. En het is maar fictie hoor. Hoop ik....
VerwijderenEen goed verhaal en in werkelijkheid gebeuren er soms nare dingen, daar zijn voorbeelden genoeg van.
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Ria
Marja, goede invulling. Goed waarnemer, die buurvrouw. Met jouw fantasie is ook niets mis.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel. En een oppas neemt ook waar. Nietwaar?
VerwijderenJeetje Marja....wat een heftig verhaal. Mooi geschreven, al is het verhaal erachter niet mooi. Fijn dat er zulke buren bestaan. Die verdienen inderdaad een lintje.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Frederique
De kinderen hebben geen nadelige gevolgen, maar het vertrouwen van hun ouders in de kinderopvang is weg lijkt mij. Wat vreselijk als dit je overkomt.
BeantwoordenVerwijderenPluim voor die buurvrouw, soms is de buren in de gaten houden wel goed.. niet altijd.
Een WE die de rillingen over mijn rug laat lopen... heerlijk!
In principe houd ik niet zo van glurende buurvrouwen, maar in dit geval was het een zege.
BeantwoordenVerwijderenFictie dus :-) Daar ben ik dan wel ingetrapt want het las als een naverteld krantenbericht. Dat heb je dus slim aangepakt. Pracht verhaal. Akelige inhoud. Het zou zo maar gebeurd kunnen zijn hoor.
BeantwoordenVerwijderenDat schrikken van bezetenheid kan ik me eigenlijk niet meer goed herinneren. Nou ja, er gaan ook zoveel stukjes over en weer op de blogs.
Eerste regel: ...kinderen, in leeftijd variëren van zes weken tot tweeënhalf jaar. Of: ... kinderen van zes tot tweeënhalf jaar oud.
Bedankt. Ik twijfelde al of het geen contaminatie was. Ik ga het aanpassen met behoud van het aantal woorden.
Verwijderenhttp://rammelaars2.blogspot.be/2011/10/bezetenheid.html
Kijk maar naar jouw commentaar. ;-)
Dat heb je slim veranderd :-)
Verwijderenzes weken bedoel ik
BeantwoordenVerwijderenDacht even een echt gebeurd verhaal, de wending wordt toch wat luguberder dan verwacht.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk is de nachtmerrie nu van je af geschreven.
Erka
Zulke dingen droom ik gelukkig zelden meer.
VerwijderenJe dacht, ik geef eens een gezellige draai aan het thema ;)
BeantwoordenVerwijderenNet echt hoor!
Zoiets ja ...
VerwijderenIk lees gelukkig dat het géén waargebeurd verhaal is, je moet er niét aan denken.Toevallig hoorde ik laatst in de familiekring een verhaal van een oppasmoeder die verantwoordelijk is voor verwondingen van een kleintje, vréselijk, het komt dus wel voor dat het lelijk mis gaat!
BeantwoordenVerwijderenDat heb ik ook wel eens gehoord en daarom heb ik het drama uitvergroot.
VerwijderenGoed opgelet van die mevrouw en gereageerd. Hoop niet dat het een echt verhaal was maar fictie. En inderdaad een kind dat je niet hoort is wel iets mis mee. En zeker 5 bij elkaar ;)
BeantwoordenVerwijderenOei... het was mijn grote angst... wat je het liefste is zomaar uit handen geven, en hopen dat het goed gaat... Gelukkig hadden mijn kinderen schatten van oppasmoeders... maar ja... die hadden nooit een bejaarde weduwe als buurvrouw...
BeantwoordenVerwijderenHe getsie, hebben die ouders dan nooit wat gemerkt? Mooi geschreven
BeantwoordenVerwijderenGelukkig was zij alert door haar eigen levenswijsheid .
BeantwoordenVerwijderenErg genoeg verdwijnen zo wel mensen onopgemerkt en kinderen. Marc Dutroux is daar een verschrikkelijk voorbeeld van :-(
Gelukkig is het fictie en kan ik zeggen: geweldige WE! Het las echt als een akelig krantenbericht, helaas gebeuren dit soort dingen heel vaak in het echt. Goed geschreven!
BeantwoordenVerwijderenLekker makkelijk verdienen zo... gelukkig was het niet echt!
BeantwoordenVerwijderenMooie WE300 Marja!
Goed geschreven Marja!
BeantwoordenVerwijderenDonders!
BeantwoordenVerwijderenik mag toch hopen dat dit een verzonnen verhaal is!!
Een oplettende buuf blijkt toch goud waard. Goed geschreven!!
BeantwoordenVerwijderenHeftig verhaal! Bij mij komt vaag een echt verhaal terug van een oppas die een kind of kinderen mishandelde, maar dat had lang geduurd voordat dat echt ontdekt werd... Ik ga het ook niet meer opzoeken!
BeantwoordenVerwijderenZo! Hoe krijg je het verzonnen, klasse! Toch is de werkelijkheid soms nog gruwelijker dan jouw verhaal. Er moesten meer van dat soort buurvrouwen zijn die hun mond opendoen.
BeantwoordenVerwijderen