Je zou toch zeggen dat ik een voorsprong heb op andere
snuffelaars als nazaat van oma Geurtje en moeder Riek. Hoe fruitig kunnen je
wortels zijn? Waar oma nog heerlijk ouderwets voor Boldoot koos om haar
herenzakdoek mee te besprenkelen, gaf mam de voorkeur aan Chanel No5, wat
helaas maar zelden binnen haar budget viel. Oma Boldoot was lief, fruitig en
aaibaar; ma Chanel stond op hoogtijdagen in de uitgaansmodus en was behangen
met juwelen, haar in de krul en prachtige onaanraakbare make-up. Dat werden dus
luchtkusjes als afscheid. Aan beiden koester ik overigens liefdevolle
herinneringen.
Een klein lijstje met mijn snuffelfavorieten wil ik jullie
niet onthouden:
Mijn lief in de meest uiteenlopende omstandigheden.
Van kibbeling- of knoflookluchten loopt mij het water in de
mond, terwijl gebak me Siberisch laat.
Vers bemeste akkers ruiken ook zo zalig; ramen open en
snuiven maar.
Simson en wasbenzine hebben op mij een zeer vreemd effect.
Ik ben nog net geen junk, maar vind het zalig spul.
Een vleugje waarvan ik meteen in de knuffelstand schiet is
Zwitsal haarlotion.
Fresia’s, het zout op de huid van een zomers kinderknietje,
hyacinten, mijn opa’s sigaar, houtvuur, er komt geen end aan.
Plato heeft met dit thema weer een lawine aan emoties
opgeroepen. Ik ben zeer benieuwd naar alle verhalen. Zo zullen er ook mensen
hebben gekozen voor de pronk- en praalversie van dit woord. Hier heb ik
helemaal niets mee, dus dit laat ik iemand anders opknappen.
Het lijkt me trouwens een groot gemis om niets te kunnen
ruiken. Ooit hoorde ik hier een verhaal over. Ten gevolge van een
schedelbasisfractuur had een vrouw haar reukvermogen verloren. Behalve lastig
is dat ook nog best gevaarlijk. Denk maar aan brandlucht, gas of bedorven etenswaren.
De persoonlijke hygiëne laat ik even buiten beschouwing. We houden het hier
gezellig.
De WE-300 heeft tot en met 11 juli het thema “geuren”. Het woord zelf mag in de tekst niet worden
gebruikt. Kijk bij Plato voor alle smeuïge verhalen.