Verbeelding

In dromenland is alles denkbaar

Met photoshop speel je het ook klaar

Het is echt heel knap

Maar wat ik niet snap

Waarom loopt het doek dan niet leeg daar

Aanvulling van Rietepietz:

Alweer een sterk plaatje gekozen
je zou stante pede gaan hozen
jij snapt dus iets niet
het antwoord weet Riet
de boel is natuurlijk "bevrozen"

Kleindochter

Sinds 20:22 uur hebben we er een prachtige, zwartharige kleindochter bij.
Ze heet Rafaella, weegt bijna 7 pond en is 52 cm lang.
Ouders en kindje maken het goed.
Hiep, hiep, hiep, hoera!

Zwijmelen op zaterdag 33

Een heerlijk duet van vader en dochter Sinatra. Ik ♥ duetten.
Wie zwijmelt er vandaag mee?

Concentratie

Is dit niet ongelooflijk?

Thursday Challenge "Flowers"

Thursday Challenge

Honger of kou

Zes woorden met beeld is een uitdaging van Marion.

Het thema van deze week is “inspiratie”.

Neusje van de zalm

Je zou toch zeggen dat ik een voorsprong heb op andere snuffelaars als nazaat van oma Geurtje en moeder Riek. Hoe fruitig kunnen je wortels zijn? Waar oma nog heerlijk ouderwets voor Boldoot koos om haar herenzakdoek mee te besprenkelen, gaf mam de voorkeur aan Chanel No5, wat helaas maar zelden binnen haar budget viel. Oma Boldoot was lief, fruitig en aaibaar; ma Chanel stond op hoogtijdagen in de uitgaansmodus en was behangen met juwelen, haar in de krul en prachtige onaanraakbare make-up. Dat werden dus luchtkusjes als afscheid. Aan beiden koester ik overigens liefdevolle herinneringen.

Een klein lijstje met mijn snuffelfavorieten wil ik jullie niet onthouden:

Mijn lief in de meest uiteenlopende omstandigheden.

Van kibbeling- of knoflookluchten loopt mij het water in de mond, terwijl gebak me Siberisch laat.

Vers bemeste akkers ruiken ook zo zalig; ramen open en snuiven maar.

Simson en wasbenzine hebben op mij een zeer vreemd effect. Ik ben nog net geen junk, maar vind het zalig spul.

Een vleugje waarvan ik meteen in de knuffelstand schiet is Zwitsal haarlotion.

Fresia’s, het zout op de huid van een zomers kinderknietje, hyacinten, mijn opa’s sigaar, houtvuur, er komt geen end aan.

Plato heeft met dit thema weer een lawine aan emoties opgeroepen. Ik ben zeer benieuwd naar alle verhalen. Zo zullen er ook mensen hebben gekozen voor de pronk- en praalversie van dit woord. Hier heb ik helemaal niets mee, dus dit laat ik iemand anders opknappen.

Het lijkt me trouwens een groot gemis om niets te kunnen ruiken. Ooit hoorde ik hier een verhaal over. Ten gevolge van een schedelbasisfractuur had een vrouw haar reukvermogen verloren. Behalve lastig is dat ook nog best gevaarlijk. Denk maar aan brandlucht, gas of bedorven etenswaren. De persoonlijke hygiëne laat ik even buiten beschouwing. We houden het hier gezellig.

De WE-300 heeft tot en met 11 juli het thema “geuren”. Het woord zelf mag in de tekst niet worden gebruikt. Kijk bij Plato voor alle smeuïge verhalen.

Verspilling

Kijk bij Marion voor de andere zeswoordenverhalen.

Vijf paarden en een pauw

We mogen dan wel in een dorpje wonen, maar er gebeurt hier genoeg. Terwijl we tijdens een zwoele avond op onze veranda zaten, bleek de jonge mannetjespauw van nummer 28 het op zijn heupen te hebben gekregen. Hij was ontsnapt en zat op de pilaar bij de oprit van nummer 30.

Binnen een mum van tijd stonden er diverse buren buiten en vlogen de adviezen je links en rechts om de oren. De pauw wachtte het niet af en vertrok richting paardenwei waar wij op uitkijken.

Het vijftal stond nog wat te mijmeren in de schemering en schrok zich een hoedje. Ze stoven alle kanten uit; dan weer weg van die grote vogel en dan weer met vijf pk achter hem aan. Een film waardig. Hoezo saai in Ravels?

Flamingo

Een lenige dame in Schagen 

Wil dolgraag haar minnaar behagen 

Ze slaagt in haar plan 

Versiert zo de man 

Hij heeft immers geen recht van klagen

Zwijmelen op zaterdag 32

Mmm. Ik ben dol op Barbra.
Wat hebben jullie vandaag voor verrassingen?

Opwinding

Bij de een gaat de bloeddruk omhoog bij het zien van een rode sportwagen, terwijl de ander zich waanzinnig verheugt op een concert van een favoriete artiest. Sommigen kicken op schoenen met hoge hakken; anderen worden acuut vrolijk van de geur van warme appeltaart.

Mijn moeder raakte helemaal opgewonden wanneer er eens in de zes weken een brief uit Australië arriveerde. Zo’n flinterdun blauw luchtpostenvelopje van haar boezemvriendin, die in 1953 met man en peuterzoon was geëmigreerd. Vanaf de kleuterschool waren ze twintig jaar lang samen opgegroeid. De familie van Ineke (meisjesnaam Souer) was bijna haar eigen familie geworden. Nu nog staan er adressen van die familie in de lijst van mijn vader.

Door de schrijfveer van vandaag moest ik hier ineens weer aan terugdenken.

Waar raken jullie (buiten de ondeugende dingen) opgewonden van?

Thursday Challenge "Outdoors"

ThursdayChallenge 

Het thema van deze week is "Openlucht"

Gespleten stad

Je denkt aan krijtstreep met een aktetas

aan paraplu en ‘t elegant flaneren

van bonte dames naast correcte heren

bevroren glimlach boven grijze jas

Je denkt aan sportschool en het klatergoud

aan tatoeages, bier en zonnebanken

die passen bij de goddeloze klanken

van dialect dat bars wordt uitgekauwd

Onzichtbaar blijft de oude muur in stand

gemetseld tussen zand en ‘t lage veen

men heeft het trotse eibernest gemeen

maar blijft hardnekkig in het eigen land

Apartheid blijft bestaan, kent geen bezwaren

de pitbull zal niet met de poedel paren

~ Daan de Ligt

(uit de bundel "Dichten voor de krant")

Dit gedicht gaat over mijn geboortestad Den Haag.

Onweer en schone bedden

Toen ik vanmorgen opstond was het somber, nat en het onweerde. Hoezo tweede tropische dag van de week? Ik heb meteen alles open gegooid om de kamertemperatuur te laten zakken en binnen enkele uurtjes lukte dat al, van 24 naar 22 graden.
Snel onze bedden afgehaald en verschoond, voordat de zon doorbrak. En rond half 11 was het omslagpunt. Als een speer alle ramen en deuren dichtgesmeten en nu rustig nasudderen met een banaan en een kop koffie. Hèhè, even bijkomen. Straks de week weer doormidden zagen. Ik heb het er maar druk mee.
Hoe is het weer bij jullie?

Kate en Cody

Bijna geen tijd om te bloggen. 

Hopeloos verdwaald in boeken. 

Deze week 1500 pagina’s gelezen. Poehpoeh.

O ja, hun achternamen zijn Morton en McFadyen.

Tweeverdienerstuin

Gelezen op mijn tuinscheurkalender:

U komt ze nog wel eens tegen: die Mien Ruys-tuinen uit de vorige eeuw, met trappen en grondkeringen gemaakt van rottende spoorbielzen en een terras van gewassen grindtegels. Van de originele beplanting is niets meer over, maar de harde infrastructuur van die tuinen is zo solide dat ze het meer dan vijftig jaar heeft uitgehouden. Kom daar maar eens om in dit tijdperk van instanttuincultuur. Want laten we eerlijk zijn: die tuinen uit de vorige eeuw, met hun vlonders, hun bielzen en hun zitkuilen kunnen weliswaar zo naar het openlucht museum, maar de tuinen van nu houden geen vijftig jaar, maar hooguit vijftig maanden stand. Wij leven in het tijdperk van de instanttuin. Dit is de tijd van de tweeverdieners.

Vroeger, in de tijd van de hardhouten vlonder, de spoorbiels en de zitkuil, was de tweeverdiener nog een zeldzaamheid; onze economie dreef toen voornamelijk op stoere kostwinners die op de brommer naar hun werk gingen terwijl de vrouwen thuis streken, wasten, schrobden, poetsten en mangelden. En in de tuin werkten. De kostwinner was een held die ervoor zorgde dat er voor vrouw en kroost brood op de plank kwam. Nu is de kostwinner allang geen held meer. Als hij nog bestaat is het een sukkel die rondrijdt in een tweedehands Opeltje en die in de vakantie een huisje huurt in Zierikzee of Vaals, terwijl zijn tweeverdienende collega’s pret maken en rum drinken op de sneeuwwitte stranden van een Caraïbisch eiland. En de tweeverdienerstuin? Ach, als er maar twee auto’s in passen en er verder niet te veel aan hoeft te gebeuren. Voor het knippen van de heg huren we wel een mannetje.

~ Romke van de Kaa

Foto gemist

Kijk bij Marion voor de andere zeswoordenverhalen. 
Het thema van 12 tot 26 juni is "spijt".

Vaderdag

Langzaam vervagen lijnen
Omarming voelt breekbaar
De band des te sterker
Hoe lang mag je blijven
Ik koester je
Ga nog niet weg

Hoog en droog

Ach, kijk hoe parmantig dit kuiken 

Zijn mamma als paard mag gebruiken 

Van hop, mamma, hop 

In wilde galop 

Maar val niet pardoes in de struiken

Zwijmelen op zaterdag 31

Nog een cadeautje voor manlief die deze week verjaarde. In de jaren 80 verraste ik hem met kaartjes voor haar concert in Den Haag. Hij wist tot het allerlaatst niet waar we die avond naartoe gingen. Het bleek een schot in de roos.

Rosemary Timothy Yuro (Chicago, 4 augustus 1940 - Las Vegas, 30 maart 2004), beter bekend als Timi Yuro, was een Amerikaans zangeres. In 1952 verhuisde ze naar Los Angeles. Hier nam zij in 1959 haar eerste plaat op voor Liberty Records. Ze had in 1961 een grote hit met Hurt, haar debuutsingle. Daarna had ze in de jaren 60 en 70 nog een aantal hits waaronder I Apologize, maar het succes van Hurt heeft ze internationaal gezien nooit meer geëvenaard.
In Nederland maakte ze echter in 1981 een opvallende comeback toen ze als hoofdgast was uitgenodigd voor een TV-gala rond de Platen 10 Daagse, die dat jaar voor het eerst werd georganiseerd. Haar uitvoering van Hurt werd zo goed ontvangen, dat de nieuwe opname ervan in een paar weken tijd in de top 5 van de Top 40 stond. Haar album All Alone Am I, dat kort daarna verscheen, behaalde zelfs de eerste plaats van de toenmalige LP Top 50. De plaat was uitgebracht door het Nederlandse platenlabel Dureco. Na het Nederlandse succes vestigde Timi zich tijdelijk in Nederland. Na een paar redelijk succesvolle platen raakte haar carrière in de tweede helft van de jaren 80 echter weer in een dip. Ze verhuisde terug naar de VS en overleed op 63-jarige leeftijd aan een hersentumor, thuis in haar slaap.

Ik ben weer benieuwd naar jullie bijdragen.

Ons boefje

Vorige week was onze vijfjarige kleindochter weer eens bij ons in Ravels. Ze is alleen op de woensdagmiddag bij haar vader en zit dan ook nog op judo. Voor een keertje sloegen we dat over. Het was zulk heerlijk weer.

Ze was zo trots dat ze met een netje bij het water mocht komen, zolang wij in de buurt waren. Tot nu toe hielden we haar ver van de vijver vandaan. Kijk haar stoer in haar blote bast staan.

O ja, ze kon schaken, zei ze nog. Dus wij haalden meteen het spel uit de kelder, erg benieuwd naar haar nieuw verworven kennis.
We hebben vreselijk gelachen om haar zelfverzonnen paardensprongen en de pionnen die het spoor van de loper volgden.
Nog een paar kleine aandachtspuntjes ...

Er is gevoetbald, waardoor de kippen verschrikt onder de struiken gingen schuilen, een wandelingetje gemaakt naar de akker om te kijken wat de boer had geplant. Maïs dus. En ze mocht in het tuinhuisje spelen. Wij moesten om de beurt komen aankloppen en zij heette ons dan van harte welkom als haar gasten.

Wat een heerlijke middag met kostbare herinneringen.

Thursday Challenge "Music"

Na een half jaar toch maar weer eens ingehaakt bij de Thursday Challenge.
Als zaterdagse zwijmelaar kan ik dit thema niet links laten liggen.

Mijn opa (Henk van der Wulp) speelt op zijn harmonium in het tussenkamertje op de Honthorststraat in Den Haag. 

Te laat

Kijk bij Marion voor de andere zeswoordenverhalen. 
Het thema van 12 tot 26 juni is "spijt".

An en Dotje

Het is al vier maanden geleden dat ik voor het laatst over onze twee kippetjes schreef. Een bezorgd blogmaatje informeerde hoe het nu ging, dus ik zal jullie even bijpraten.
Mijn kippige heldinnen hebben sneeuw, kou en nattigheid getrotseerd en komen de laatste week een beetje op adem. Ze leggen braaf hun eitjes, de een op het slaapzoldertje en de ander onder een buxusstruikje naast het huis. Samen zeker tien eitjes per week.
We eten doordeweeks een keer uitsmijter met ham en kaas en op zondag ieder twee zachtgekookte eitjes. Ze smaken verrukkelijk. Het gaat ons alle vier dus goed.

63

Hieperdepiep hoera.
Vandaag wordt mijn liefste weer een jaartje ouder.
We gaan deze dag gewoon samen vieren en hopen dat de zon ons komt verblijden.
Een muziekje voor de jarige:

Vrolijke vriendjes

De kittens spelen in de zonnige achtertuin. Ze jagen achter vlinders aan, stoeien met grassprietjes en rollen over elkaar heen. Eindelijk is het warm en droog en hoeven ze niet met hun pluizige pootjes door het natte gras te sluipen. Het is een genot om ze te zien dartelen.

Marjan wil dolgraag met ze meespelen, maar ze heeft een deadline te halen. Er zit niets anders op dan achter haar laptop te blijven zitten tot haar column voor deze week is voltooid. De merels fluiten, haar tuin lokt en de inspiratie wil maar niet komen. Ze rammelt nog een paar minuten haar frustratie van zich af en tikt voor de vuist weg een paar onzinnige regels. Misschien moet ze intussen maar even een wasje aanzetten in de hoop dat wat afleiding haar humeur zal verbeteren. Zuchtend vertrekt ze naar de bijkeuken.

Hé, waar is het vrouwtje nou gebleven? Net zat ze nog aan de tuintafel. Brutaal klimmen de broertjes via de stoel omhoog en verkennen dat vreemde ding met hun zachte voetkussentjes. Dit is een leuk spelletje, er komen allerlei plaatjes voorbij en ze horen spannende geluiden.

Tien minuten later krijgt Marjan een sms’je binnen: “Waar ben jij in vredesnaam mee bezig? Doe ff normaal. Je krijgt nog een half uur om deze idiote column aan te passen en anders zoek je maar een andere baan.” Even is ze verbijsterd. Welkom column? Ze heeft nog niets verzonden. Snel rent ze naar haar laptop en betrapt nog net haar schatjes tijdens hun komische tapdans. Vlot van begrip herinnert ze zich ineens haar laatste regels. Nou, dat is dan mooi opgelost. Ze was er toch al helemaal klaar mee. Ze sms’t een snel antwoord, roept haar boefjes en vlijt zich naast haar lievelingen in het gras. Het wordt een heerlijk ontspannen middag.

Het thema voor deze WE-300 is “indrukken”. Je kunt meedoen van 24 mei t/m 16 juni 2013. Kijk bij Plato voor de andere verhalen.

Flora X

Wat zijn er veel prachtige bloemen

Al weet ik niet hoe te benoemen

Weet jij de naam wel

Trek dan aan de bel

Ik zal je er eeuwig voor roemen

Zwijmelen op zaterdag 30

Swingen jullie mee?

Jeugdzorg faalt alweer

“Een Britse vrouw heeft haar jonge adoptiedochter gedwongen zwanger te worden. De vrouw had het meisje al op 14-jarige leeftijd verplicht zich te laten insemineren met donorzaad dat de moeder via het internet had besteld in het buitenland. De adoptiedochter heeft als 'draagmoeder' op 17-jarige leeftijd een jongen ter wereld gebracht, staat in een onderzoeksrapport dat vandaag werd vrijgegeven. De vrouw had al drie kinderen geadopteerd, maar een vierde adoptie was haar geweigerd. Daarom wilde ze dat haar adoptiedochter een kind kreeg, waarover ze dan wilde beschikken. Het meisje is vanaf haar veertiende zeven keer bevrucht met donorzaad.

Kraamverzorgsters sloegen alarm omdat de vrouw "zo drammerig" de naam van haar kleinzoon wilde bepalen en probeerde borstvoeding te voorkomen. De rechter heeft haar veroordeeld tot een gevangenisstraf van 5 jaar.

De jeugdzorg staat nu ook ter discussie. De jeugdhulpverlening gaf toe dat er aanwijzingen waren dat zaken over het hoofd waren gezien. Bij de jeugdzorg van de niet nader genoemde stad zou een "onbekwame ambtenaar" zich met de zaak hebben beziggehouden.”

Het is afschuwelijk hoe vaak de jeugdzorg in gebreke blijft.

Onweerstaanbaar

Kijk bij Marion voor andere zes woorden verhalen met als thema "huisdieren". 

Sprinter

Zo heet een boek dat net door onze bieb is aangeschaft. Je mag er maar eentje per persoon en moet het binnen twee weken terugbrengen. Ik pluk de nieuwste van Jodi Picoult uit het rek en lees het in een ruk uit. Alweer een prachtig boek van een van mijn favoriete schrijfsters.

“Voor de wolven” gaat over Luke Warren, die zijn leven lang geboeid is door wolven en in de Canades bossen zelfs in een roedel heeft geleefd. Hij begrijpt de wolven beter dan zijn gezinsleden. Nadat hij een hert ontwijkt, botst zijn auto tegen een boom en zijn 17-jarige dochter en hij belanden in het ziekenhuis. Luke is dodelijk gewond en ligt in coma, Cara’s schouder is gebroken en moet worden geopereerd. Zijn ex-vrouw Georgie neemt contact op met hun 24-jarige zoon Edward, die zes jaar geleden het ouderlijke huis verliet en in Thailand woont.
Broer en zus raken verwikkeld in een strijd over het lot van hun vader. Mag hij waardig sterven en zijn organen afstaan of moeten ze wachten tot hij op wonderbaarlijke wijze uit zijn coma ontwaakt?

Het boek is verdeeld in hoofdstukken waarbij de belangrijkste personen om de beurt aan het woord komen; ook Georgies tweede man Joe, die advocaat is en Helen, die wordt aangewezen als mentor van de comapatiënt. Door de verhalen van Luke word je meegesleept in de wereld van de wolven en leer je een bijzonder mens kennen. Een prachtig boek!

Trouw

Kijk bij Marion voor andere zes woorden verhalen met als thema "huisdieren".

Landschap van een man

Van achter het slakje van zijn oor
dalen mijn handen geestdriftig af
langs de gladde glijbaan van zijn rug,
houden halt op de twee warme broden
en weten niet meer wat te doen:
er een stukje afbreken of afbijten?
Het ruikt hier naar mannenvlees, denk ik,
op weg naar Klein Duimpje,
maar ik ontmoet de Reus.
Hij zet me op zijn ovalen schouder,
tevreden omdat hij de menseneetster vond.

Ik leg mijn oor op zijn borst
om de richting te bepalen: ik hoor
het hoefgetrappel van zijn hart;

triomfantelijke kreten weerklinken
bij de levenschenkende bron.

In de vallei van zijn hals
leggen mijn handen zich te rusten.
Maar mijn lippen slenteren verder
naar de krater van zijn lippen,
wachtend op de uitbarsting van de vulkaan.
Langs de kam van zijn elegante neus
kom ik bij de voet van zijn voorhoofd.

Daar is de ziel beginnen te kijken.
Daar, achter zijn voorhoofd vertakken zich
zijn gedachten en dragen bloemen.
Daar, achter zijn voorhoofd, rijpen
de zoetste vruchten van mijn zomer.

~ Maja Panajotova 

Uitgepuzzeld

Sudoku is soms heel uitputtend

Daarom ligt dit katje hier duttend

Haar hersentjes moe

Aan pauze wel toe

Het dutje ten volle benuttend

Zwijmelen op zaterdag 29

Chris de Burgh, geboren als Christopher J. Davison (Venado Tuerto, Argentinië, 15 oktober 1948) is een Ierse zanger. Dankzij het werk van zijn vader heeft hij als kind een groot deel van de wereld gezien. Ten slotte is de familie in Ierland gaan wonen. Daar woont hij nu nog steeds, samen met zijn vrouw Dianne en hun drie kinderen.
Tijdens zijn lange carrière als singer-songwriter heeft hij vele hits geschreven, waarvan The Lady In Red (1986) de bekendste is.
Wij zijn grote fans van hem.

Ga ook even kijken en luisteren bij deze zwijmelaars: