De verhuizing werd enigszins overschaduwd door onze bezorgdheid voor paps. Je mag oude bomen immers niet verplanten. Hij was gedurende die periode behoorlijk in de war en eigenwijs. Het was allemaal nogal een rommeltje in zijn hoofd en hij sliep zo slecht.Gelukkig kreeg ik goede berichten toen ik hem afgelopen week een paar keer aan de lijn had. Paps slaapt beter en hij was in het oude huis geweest met kijkers, omdat hijzelf de sleutel nog heeft tot maandag. Na afloop was hij zo blij dat hij terug mocht naar zijn flat. De onttakelde toestand zorgde ervoor dat hij er in een keer mee kon afrekenen. Dat zijn toch positieve dingen na een week vol onrust.
Manlief en middelste zoon hebben een paar dagen geleden schilderijtjes en lampjes opgehangen, zodat het meteen een stuk gezelliger oogt. Er was bewust mee gewacht, omdat je de eerste week vaak nog gaat schuiven met meubels. En nu staat alles op de goede plaats.
Een bijkomend voordeel is de ligging van zijn appartement. Alle ramen zitten aan de oostkant, waardoor hij de ochtend met licht begint en geen last heeft van de wind. Het oude huis had de achtertuin op het westen, zodat hij meestal de volle laag kreeg. Paps en ik zijn een tikkie allergisch voor wind. Erfelijk belast? Weggewaaid in een vorig leven? Geen idee.
Hoe dan ook, het ziet er allemaal positief uit en daar zijn we heel gelukkig mee. Laat de winter maar komen. We zijn er klaar voor.
