Sieraden
Ik heb er helemaal niets mee. Ik draag geen horloge, oorbellen, broche, armband of ketting, alleen mijn trouwring. Ook ander sierwerk zoals make-up, tatoeage en piercing is aan mij niet besteed. De kapster heeft aan mij een slechte klant, want na anderhalf jaar pauze kom ik daar nu om de twee maanden slechts elf euro over de balk smijten. Drogisterijen gaan failliet als ze op mijn klandizie moeten wachten. Met bodylotion doe ik meer dan een jaar.
Ik pas zo in die reclame met dat blote schaap: “Liever naakt dan namaak”. Ach, ik ben immers een rammetje. Volkomen logisch dus.
Schrijfveren
Nou, zo’n ding hebben
wij dus ook. De opa van manlief schonk deze kast in 1941 als trouwcadeau aan
zijn zoon en schoondochter. Jaren later speelden hun zeven kinderen onderin die
kast met hun Dinky Toys. Een heerlijk, veilig plekje.
Na het overlijden
van mijn schoonmoeder erfde mijn oudste zwager in principe dit meubelstuk. Maar
aangezien hij geen ruimte had om hem te plaatsen, staat hij al zeventien jaar
bij ons te pronken.
Een arm om je heen
De eenzame mens mag
weer hopen
Ze schijnen nu iets
te verkopen
Niet langer alleen
Een arm om je heen
En tranen mag je
laten lopen
Zwijmelen op zaterdag 37
Dit monumentale epos behoort tot de vijf allerbeste Western meesterstukken ooit gemaakt. De film is weids zoals de monumentale valleien waar het is opgenomen, groots als de fantastische acteurs en zo ruig en wild als ieder kind zich het Wilde Westen voorstelt. Claudia Cardinale als de hoer die in een Madonna verandert. Henry Fonda als het duisterste karakter uit zijn lange carrière, erg overtuigend... Hij speelt Frank, een moordzuchtige psychopaat die totaal geen last heeft van zijn geweten wanneer hij een complete familie uitmoordt. Jason Robards als de halfbloed die vals beschuldigd wordt van de vreselijke slachtpartij. Charles Bronson in de rol van De Man, die zich de wrede martelingen die zijn broer heeft doorstaan herinnert. Briljant geregisseerd door Sergio Leone. Deze prachtige film - met memorabele muziek van Ennio Morricone - herstelde de significante rol die de Western speelt in de kunst van het film maken. (aldus de recensie van b.ol)
Deze muziek heeft manlief ooit gebruikt bij de montage van een (stomme) 8 mm film van een brandende open haard. Wat is jullie favoriete filmmuziek?
Stof tot nadenken - pijngrens
Het viel mij vorige maand op bij de mammografie. De dame zei
nadrukkelijk dat ik zelf op tijd moest aangeven wanneer mijn grens was bereikt.
Zij zou tot die tijd de druk tussen de platen langzaam verhogen.
Doordat je dan
het gevoel hebt dat je invloed kunt uitoefenen, kun je meer verdragen. In feite
zouden veel meer mensen in de zorg deze methode moeten gebruiken. Angst en
machteloosheid zijn immers negatieve emoties en daar is niemand bij gebaat. De
vrees voor pijn is al moeilijk genoeg en het maakt je onnodig nerveus. Ik denk
dat hier zeker een aandachtspuntje ligt.
Bij deze schrijfuitdaging van Reismeermin is de gegeven zin
“stof tot nadenken” en de invalshoek “pijngrens”.
Kijk op haar blog en lees ook de andere bijdragen. Je kunt
tot 14 augustus meedoen.
Mister Stickability
Rick Wallace deed enkele weken geleden verwoede pogingen om na het missen van een hindernis terug op zijn paard te geraken, zonder de grond te raken. Zo wilde de ruiter een eventuele uitsluiting tijdens een wedstrijd eventing vermijden. Het leverde enkele hilarische beelden op. Rick Wallace gaat nu door het leven als 'Mister Stickability'.
Het voorval gebeurde begin van deze maand op een springevenement in Atlanta. Toen het paard, Mark genaamd, een hindernis miste, werd de ruiter uit het zadel geworpen. Maar terug op de rug van het springpaard geraken zonder een voet aan de grond te zetten, bleek allesbehalve evident, zo niet onmogelijk.
"Toen ik vijftien was, kon ik de klus misschien nog wel klaren maar nu ik over de veertig ben, mis ik duidelijk spierkracht en de nodige turnkwaliteiten", aldus de onfortuinlijke Wallace.
"Mark, de volgende keer moeten we dit anders aanpakken", fluisterde hij zijn paard naar eigen zeggen toe. Inderdaad, misschien geen slecht idee.
Bron: HLN
Het voorval gebeurde begin van deze maand op een springevenement in Atlanta. Toen het paard, Mark genaamd, een hindernis miste, werd de ruiter uit het zadel geworpen. Maar terug op de rug van het springpaard geraken zonder een voet aan de grond te zetten, bleek allesbehalve evident, zo niet onmogelijk.
"Toen ik vijftien was, kon ik de klus misschien nog wel klaren maar nu ik over de veertig ben, mis ik duidelijk spierkracht en de nodige turnkwaliteiten", aldus de onfortuinlijke Wallace.
"Mark, de volgende keer moeten we dit anders aanpakken", fluisterde hij zijn paard naar eigen zeggen toe. Inderdaad, misschien geen slecht idee.
Bron: HLN
Geweldige post

Op 28/06/2013 heeft u deelgenomen aan het bevolkingsonderzoek. Op basis van de beoordeling van de opnamen door de radiologen werd besloten dat er geen afwijkingen zijn gevonden die wijzen op borstkanker.
Er is geen verder onderzoek noodzakelijk.
Hoe blij kun je zijn na het gedoe met die digitale booby pletter? Heel blij!
Interboog
Zoals jullie weten is manlief zelfstandig intermediair, handelend onder de naam FOBO (Fotohandel van den Boogaardt).
De website toont de diverse minilabs en accessoires die momenteel worden aangeboden. Er is ook een afdeling Foboscan, waar je kunt zien hoe foto’s, dia’s, films en video’s door ons kunnen worden gedigitaliseerd en zodoende bewaard blijven voor het nageslacht.
Jongste zoon bouwt graag websites en heeft nu een hoofdstuk Interboog toegevoegd. Daarin worden twee huizen te koop aangeboden: dat van onze dierbare, Leidse vrienden en het onze. Mochten jullie je vervelen, neem dan gerust een kijkje.
Commentaar is welkom, serieuze biedingen eveneens. Klikkerdeklik.
De website toont de diverse minilabs en accessoires die momenteel worden aangeboden. Er is ook een afdeling Foboscan, waar je kunt zien hoe foto’s, dia’s, films en video’s door ons kunnen worden gedigitaliseerd en zodoende bewaard blijven voor het nageslacht.
Jongste zoon bouwt graag websites en heeft nu een hoofdstuk Interboog toegevoegd. Daarin worden twee huizen te koop aangeboden: dat van onze dierbare, Leidse vrienden en het onze. Mochten jullie je vervelen, neem dan gerust een kijkje.
Commentaar is welkom, serieuze biedingen eveneens. Klikkerdeklik.
Fantasieën
Ze droomt nu van haar zeemeerminnaar
De fee maakt intussen haar staart klaar
Hun liefde is groot
Hij wacht bij de boot
Soms zijn fantasieën uitvoerbaar
Zwijmelen op zaterdag 36
Ik heb zitten snikken bij deze film. Wie kent hem niet?
Love Story is een Amerikaanse romantische dramafilm uit 1970 van regisseur Arthur Hiller. Schrijver Erich Segal schreef het verhaal oorspronkelijk als filmscript, maar gaf het toch eerst als boekbewerking uit. Oliver Barrett IV (Ryan O'Neal) is een koppige rechtenstudent aan Harvard die een gouden toekomst in het vooruitzicht heeft. Hij weigert echter in het gespreide bedje te gaan liggen dat zijn vader (Ray Milland) voor hem in gedachten heeft. Als Barrett verliefd wordt op de minderbedeelde, maar charmante muziekstudente Jennifer Cavalleri (Ali MacGraw), heeft hij daarom geen boodschap aan zijn vaders afkeuring van hun relatie. Die trekt daarop zijn handen financieel totaal van zijn zoon af, waarna Barrett en Cavalleri het samen zo goed en zo kwaad als het kan moeten zien te rooien. Na een romantische tijd samen, trouwt het stel. Wanneer ze een kind proberen te krijgen, raakt Cavalleri maar niet zwanger, waarna ze een bezoek aan de dokter brengen. Daar krijgt Barrett te horen dat zijn vrouw terminaal ziek is. Hoewel hij dit in eerste instantie voor haar achterhoudt om haar overige tijd zo zorgeloos mogelijk te houden, komt ze achter de waarheid. Terwijl Cavalleri aftakelt, wil Barrett haar laatste dagen nog zo fijn mogelijk maken, terwijl zij hem ondertussen met zo min mogelijk verdriet wil achterlaten wanneer ze sterft.
Tandje terug

Ook zaterdag zal ik niet à la minute reageren op
zwijmeldingen. Het komt allemaal goed. Nu eerst even focussen op de familie.
Ik wens jullie allemaal een zalig, zonnig, zomers weekend.
Ik wens jullie allemaal een zalig, zonnig, zomers weekend.
Boeien
Je kent ze wel, die leuke, met bont gevoerde speeltjes. Eventueel te vervangen door zijden sjaaltjes, mits het - al dan niet echtelijke - etui over bedspijlen beschikt.
Ik heb geen idee waarom dit de eerste associatie is die ik bij dit WE thema heb. Misschien omdat ik gewoon eens iets geks wil schrijven, in de wetenschap dat driekwart van blogland in de pauzestand staat. Ik hoop dat niemand aanstoot zal nemen aan mijn verhaaltje. Het is maar fictie, al zou het zomaar waar gebeurd kunnen zijn.
Ik heb geen idee waarom dit de eerste associatie is die ik bij dit WE thema heb. Misschien omdat ik gewoon eens iets geks wil schrijven, in de wetenschap dat driekwart van blogland in de pauzestand staat. Ik hoop dat niemand aanstoot zal nemen aan mijn verhaaltje. Het is maar fictie, al zou het zomaar waar gebeurd kunnen zijn.
Ik las laatst in een roman een vermakelijk fragment over een vrouw en haar minnaar van wie ze zich afvroeg of hij haar wel trouw was. Onder het mom van een ondeugend spelletje bond ze zijn polsen en enkels aan een stoel vast. Vervolgens vertelde ze hem wat ze van hem dacht en gooide het sleuteltje in de vuilstortkoker.
Hij legde haar uit dat ze het helemaal bij het verkeerde eind had en wist ook een perfect sluitende verklaring te geven. Ze mocht gerust zijn collega’s bellen om zijn verhaal te verifiëren. Nadat ze definitief overtuigd was van zijn onschuld, bood ze wel honderd keer haar excuses aan, die hij uiteindelijk aanvaardde. Het spreekt voor zich dat hij haar hele verhaal braaf aanhoorde, gezien het feit dat er nog steeds een probleem met de kettinkjes was.
Er zat niets anders op dan een rit naar de plaatselijke verwenwinkel, alwaar zij het hele verhaal uit de doeken deed. De eigenaresse had zoveel pret om het voorval, dat ze een gratis set reservesleuteltjes meegaf.
In dit geval liep het allemaal met een sisser af en de anekdote zal ongetwijfeld nog jaren op smeuïge wijze zijn verteld. Ik denk eigenlijk niet dat ze dit spelletje nog vaker hebben gespeeld. Vertrouwen is toch wel een eerste vereiste.
Hij legde haar uit dat ze het helemaal bij het verkeerde eind had en wist ook een perfect sluitende verklaring te geven. Ze mocht gerust zijn collega’s bellen om zijn verhaal te verifiëren. Nadat ze definitief overtuigd was van zijn onschuld, bood ze wel honderd keer haar excuses aan, die hij uiteindelijk aanvaardde. Het spreekt voor zich dat hij haar hele verhaal braaf aanhoorde, gezien het feit dat er nog steeds een probleem met de kettinkjes was.
Er zat niets anders op dan een rit naar de plaatselijke verwenwinkel, alwaar zij het hele verhaal uit de doeken deed. De eigenaresse had zoveel pret om het voorval, dat ze een gratis set reservesleuteltjes meegaf.
In dit geval liep het allemaal met een sisser af en de anekdote zal ongetwijfeld nog jaren op smeuïge wijze zijn verteld. Ik denk eigenlijk niet dat ze dit spelletje nog vaker hebben gespeeld. Vertrouwen is toch wel een eerste vereiste.
Feestboek
Ronald plaatste een
nieuwe profielfoto op zijn feestboek.
Ik vind hem leuk genoeg om met jullie te delen.
haar vader
Familiedag en BaByQ
Onze nieuwbakken vader en moeder uit Limburg organiseren
hier komende zaterdag een BaByQ.
Een feestje ter ere van Rafaella om alle
kinderen te laten kennismaken met hun nichtje.
Oudste komt met vriend en hondje
uit Amsterdam, de jongste zonen komen uit Tilburg en wij mogen heerlijk
thuisblijven. Een ideale oplossing. We verheugen ons enorm.
Het jonge gezin arriveert vrijdagavond en ze zullen tot
zondag in de jachthut logeren. Ik krijg dus uitgebreid de tijd om de kleine meid te knuffelen.
Nu hoop ik nog stiekem dat Marissa er ’s middags ook even
bij kan zijn.Wat zou dat heerlijk zijn.
Labels:
100,
familie,
familiedag,
geluk,
jachthut,
kinderen,
kleinkinderen
Welkom schoonzoon
Zo zie je maar weer.
Voordat je met onze plaatselijke schone dames aan de haal gaat,
moet je wel bedacht zijn op eventuele tegenacties.
Komkommertijd
Het is stil in blogland. Logisch. De zon schijnt en voor velen is de vakantie aangebroken. Tijd voor ontspanning.
Google reader is inmiddels gestopt en ik heb het niet gemist. Zijn jullie nog dolende of heb je al een goed alternatief gevonden?
Precies een jaar geleden voegde ik mijn beide blogs samen op deze stek. Sindsdien heb ik hier diverse contacten uit het oog verloren en nieuwe opgeduikeld. Zo gaan die dingen.
Wel even 86000 pageviews in 365 dagen. Dat is meer dan op mijn oude blogs tussen november 2010 en juli 2012. Toeval of niet? “Agge mar leut et”.
Google reader is inmiddels gestopt en ik heb het niet gemist. Zijn jullie nog dolende of heb je al een goed alternatief gevonden?
Precies een jaar geleden voegde ik mijn beide blogs samen op deze stek. Sindsdien heb ik hier diverse contacten uit het oog verloren en nieuwe opgeduikeld. Zo gaan die dingen.
Wel even 86000 pageviews in 365 dagen. Dat is meer dan op mijn oude blogs tussen november 2010 en juli 2012. Toeval of niet? “Agge mar leut et”.
Wat is poëzie?
Poëzie begint meteen te huilen
als zij op haar knie valt,
maar laat zich ook gemakkelijk weer troosten
met snoep
en belachelijke zangers -
en ouder is zij, veel ouder dan het oudste kind:
ze moet worden gevoerd,
ze haalt dag en nacht door elkaar,
ze lacht als er niets meer te lachen is,
ze zingt onder haar dekens,
als zij op haar knie valt,
maar laat zich ook gemakkelijk weer troosten
met snoep
en belachelijke zangers -
en ouder is zij, veel ouder dan het oudste kind:
ze moet worden gevoerd,
ze haalt dag en nacht door elkaar,
ze lacht als er niets meer te lachen is,
ze zingt onder haar dekens,
en als we haar smeken om ons nog eenmaal te herkennen-
haar handen in onze handen-
dan snikt zij
en mompelt iets onsterfelijks
Zij is met grote blijdschap zojuist aan het niets
ontloken,
haar handen in onze handen-
dan snikt zij
en mompelt iets onsterfelijks
Zij is met grote blijdschap zojuist aan het niets
ontloken,
Nog met vernix caseosa overdekt -
terwijl zij haar ogen neerslaat
en beeft
in het vochtige aanschijn van de dood
Mijn vriendin is zij.
terwijl zij haar ogen neerslaat
en beeft
in het vochtige aanschijn van de dood
Mijn vriendin is zij.
~ Toon Tellegen
Aan het handje
Er was eens een pinguïn in Zandvoort
Die trok zijn bazin aan de hand voort
En iedereen keek
Verbijsterd en bleek
Wat is dat nou toch voor een diersoort
Fouten - eigenwijsje
Als je vindt dat je fouten mag maken, ben je inderdaad een echt eigenwijsje. Wel een heel slimme versie natuurlijk. Dus wanneer je dat kunt, scheelt het je veel frustratie en spijt. Perfectionisme en faalangst zijn vele malen erger. Bovendien bezorgt het therapeuten een goed belegde boterham.

Dit eendje is een voorbeeld van zo’n heerlijk eigenwijsje:
Een eendje ontmoet op zijn tocht eerst twee dartele veulens, daarna drie bonte koeien, vier schreeuwerige kalkoenen, vijf witte ganzen, zes huppelende lammetjes, zeven grappige kleine hondjes, tot en met acht hongerige biggetjes. Hij vraagt alle dieren mee te gaan wandelen, maar zij willen niet. Dan gaat het eendje terug naar zijn moeder en negen parmantige broertjes en zusjes.
Kennen jullie ze nog, de gouden boekjes? Onze kinderen waren er dol op.
Invalshoek is een schrijfuitdaging van Reismeermin.

Dit eendje is een voorbeeld van zo’n heerlijk eigenwijsje:
Een eendje ontmoet op zijn tocht eerst twee dartele veulens, daarna drie bonte koeien, vier schreeuwerige kalkoenen, vijf witte ganzen, zes huppelende lammetjes, zeven grappige kleine hondjes, tot en met acht hongerige biggetjes. Hij vraagt alle dieren mee te gaan wandelen, maar zij willen niet. Dan gaat het eendje terug naar zijn moeder en negen parmantige broertjes en zusjes.
Kennen jullie ze nog, de gouden boekjes? Onze kinderen waren er dol op.
Invalshoek is een schrijfuitdaging van Reismeermin.
Labels:
boekenwereld,
eigenwijs,
invalshoek,
perfectionistisch
Bloggen wint
Ik zou gigantische afkickverschijnselen gaan vertonen en superchagrijnig worden als ik het zonder zou moeten doen.
Ik kan heel goed zonder telefoon, radio en televisie, maar van mijn internetverbinding moeten ze afblijven.
Ik participeer uitsluitend via mijn pc en doe niet mee aan aaigevallen of tabletten. Achter mijn schattige meubeltje - met dank aan Triltaal – surf ik heel blogland door. Ik ben er intens gelukkig mee.
Rafaella Charmaine
Is ze niet prachtig?
Ik kan blijven kijken naar dit mooie kindje.
Haar linkerhandje stopte met groeien in de zesde week.
Dat was op de eerstvolgende echo te zien.
Toch bleef het spannend tot het laatste moment.
Nu blijkt ze verder kerngezond te zijn en dat is geweldig.
Haar Italiaanse naam betekent:
God heeft genezen.
Abonneren op:
Posts (Atom)