Dicht 2012

“Onze Marja” gaf een tip ;o)

Dat wordt geprolongeerd met stip

Voortaan krijg ik spontaan de schuld

Van alles wat Gabi onthult

We dichten saam dit oude jaar

Gooien de puinhoop bij elkaar

Of tellen onze zegeningen

Die elkaar vast zullen verdringen

Met lach of traan, het maakt niet uit

Zolang je ’t oude jaar maar sluit

Geen kiertje laten we meer vrij

We starten met een schone lei

Ik wens een ieder die dit leest

Een heerlijk en ontspannen feest

En verse start van ’t nieuwe jaar

Waarin we lezen bij elkaar

Dag bloggers, houdt u allen goed

Verlies geduld noch goede moed

Een hoop gezondheid wens ik u

En dat was mijn verhaal voor nu

Hoe de anderen 2012 dichten, kun je bij Gabi zien

Winterwonderland

Een limerick heeft zijn beperktheid

En nu kan ik niet mijn gevoel kwijt

Dit plaatje maakt stil

Das niet wat ik wil

Dus vecht ik nog even een taalstrijd

Zwijmelen op zaterdag 7

(voor wie de film nog niet kent: het is een absolute aanrader) 

 Andere zwijmelaars: Laura Greet Hilde Melody Fréderique Natasja Elisabeth Bibje Dieneke Minoesjka Albert y Mara Gabi

Overslaan

Gisteren en vandaag heb ik gespijbeld. Ik heb niet meegedaan aan Thursday challenge of Tegenstelling in beeld. Ik had gewoon even geen inspiratie bij de thema’s van deze week. Bovendien ben ik aan het afkicken van teveel uitdagingen per week. 
Ik kan ze vaak niet laten liggen. Stom hè? 

Morgen ga ik natuurlijk wel weer zwijmelen, zondag zing ik een limerick en maandag houd ik vrij voor het echte mijmerwerk. Zo houd ik toch drie vaste punten in mijn wekelijks logritme. 

Hebben jullie goede voornemens voor 2013? 
Ga je dingen doen of ga je juist iets laten? 
Ik ben benieuwd.     

Tussen de feesten

Onze dochter en haar twee jongste broers waren hier de eerste kerstdag om gezellig te gourmetten en gistermiddag gingen we naar Tilburg om onze kleindochter te zien, die op woensdagmiddag bij haar vader is. 

Vandaag moeten er zes boeken terug naar de bieb, manlief moet een vrachtwagen regelen om een machine op te halen in Amsterdam en de logeerkamer krijgt een kuisbeurt. 
Onze oudste zoon en schoondochter komen a.s. weekend logeren. Eigenlijk komen ze met zijn drietjes…. 

Zodra de eerste pluk zondag vertrekt, vliegen wij de logeerkamer in voor de volgende shift. Maandag komen namelijk onze vluchtelingen uit het wilde westen hier hun rust zoeken. Een knalvrij nachtje staat hoog op hun verlanglijstje. 

Kortom, er is werk aan de winkel.

Fiets - verwachtingsvol

Helemaal zeker weet ik het niet, maar volgens mij was het rond september 1961 toen ik mijn eerste tweedehands fiets kreeg. 
Er moesten nog houten blokken op de pedalen bevestigd worden voordat ik er goed bij kon. In die tijd werd een fiets nog op de groei gekocht. Ik moest er zeker tot mijn twaalfde mee doen. Zijwieltjes waren er niet en de step was mijn enige oefenmateriaal geweest vanaf mijn vierde jaar. Dat was toen de troostprijs na het knippen van mijn amandelen. 

Mijn vader holde mee en hield de bagagedrager goed vast. Hij was zuinig op zijn dochter en zag altijd overal het gevaar. Hoe vaak en hoe lang we hebben geoefend? Ik heb geen idee meer. Misschien fietste ik wel binnen een kwartier weg? Nou nee, ik denk eigenlijk van niet. Ik ben niet zo’n held. Zeker niet wanneer het mijn evenwicht betreft. Waar ik de sokken en pantoffels eer aandeed, was mijn jongere broer een echte kamikaze. Hij durfde van alles en stortte zich overal zonder nadenken in. 

Was hij verwachtingsvol toen zijn grote zus van zes voor het eerst op de fiets klom? Ik denk van wel. Ik vrees alleen dat ik op dat moment voor het eerst van mijn voetstuk donderde. Arm broertje. 

Kijk bij Min voor de andere bijdragen aan deze invalshoek.

Spruitje

Als jij mij neuriënd van mijn voetstuk snijdt, 

zodat ik aan mijn eigen voeten lig, 

jij mijn hart kerft, mijn rok doet vallen: 

schubben op een houten vloer. 

 Als jij mij afpelt en zucht “Groentje” 

terwijl je heupen wiegen op Sky Radio 

jij mij met je vingers wast, 

zout strooit in het water, ik 

ga smaken naar jouw zweet. 

Als jij mij in het diepe gooit 

en ik kopje onder ga 

warm word, steeds warmer 

zodat ik met het deksel klepper 

als een kind doet met de brievenbus. 

Als ik zacht gekieteld ben 

zacht genoeg, bijtgaar 

jij mij afgiet, op je tong legt, 

ronddraait, vangt en ronddraait. 

Als ik in jouw proeven val 

jij de krant leest, en een boer laat, 

ik nog even in je opkom, 

verdwijn als nooit geweest. 

 ~ Femke Ponsioen

Showtime

We moeten ‘m laten zien 

 Gabi heeft het gezegd, dus we gaan met de billen bloot. 

Hier komt ie dan: 

Eentje met en eentje zonder flits

 Fijne feestdagen!

Andere modellen vind je bij Gabi. 

ZOZ 1-6

Na zes keer zwijmelen op zaterdag maakte ik vandaag de balans op en ik ben helemaal hartstikke blij met jullie. Het overzicht heb ik in een spreadsheet gezet, zodat iedereen kan meegenieten en meteen ziet wat hij of zij eventueel heeft gemist.


(klik op de overzichtjes voor een groter beeld)

Kersthondje

Mijn baas wilde mij weer eens foppen 

En ging met mijn kop fotoshoppen 

Ik sta in mijn hemd 

Ben nu zeer ontstemd 

Mijn kerst is totaal naar de knoppen

Zwijmelen op zaterdag 6

Nee, geen kerstnummer vandaag. 

Gewoon even gezellig meezingen met John Denver. 

Zwijmel ook mee bij:
Laura
Natasja
Fréderique
Greet
Dieneke
Hilde
Melody
Albert y Mara
Ikan-Mas
Min
Elisabeth
Gabi

Voor/na

Wat denken jullie? 

Staan wij de 22ste gezond weer op? 

Tegenstelling in beeld is een idee van Melody 

Thursday Challenge "LIGHT"

Light (Photos of beautiful light, reflecting, shining through, colourful,...) 

Wil je ook meedoen aan deze foto uitdaging? Klik hier.

Winterwarmte

Na zijn buikje helemaal vol te hebben gegeten, zoekt hij een beschut plekje onder de gevallen beukenbladeren, rolt zich op tot een balletje en zet zijn wekker op de eerste maartse zonnestralen. Prikkie heeft het goed bekeken. 

Met dit beeld in ons achterhoofd gaan wij in het najaar zorgvuldig te werk. Vijfhonderd kilo blad en naalden verdwijnen, in zakken gepropt, richting containerpark. En we letten goed op of er geen stekelige bolletjes tussen zitten. We sprokkelen houtjes voor de kachel in de hut en verzamelen dennenappels. Het ziet er weer keurig uit in onze achtertuin. 

Hierna komt de tijd om binnenshuis wat sfeer te creëren. We sjouwen de boom naar boven, behangen hem met goud, leggen openhaardhout klaar voor romantische avondjes, plaatsen kaarsjes en stoffen de schijfjes met kerstmuziek af. Ook wij zijn er klaar voor.
Wat de temperatuur ook gaat doen, of er een Elfstedentocht komt of een kwakkelwinter, het zal ons worst wezen. We maken het samen gezellig. Hier en in blogland. 
Ik wens jullie allen een gezond, liefdevol, warm, geweldloos, pijnvrij, evenwichtig en gelukkig jaar. 

Het thema voor deze WE schrijfuitdaging van december is “winterwarmte”. Het woord zelf mag niet worden gebruikt. Dit keer schreef ik iets minder dan 300 woorden. Bij Plato vind je de andere inzendingen.

Gevoelswaarde

De allereerste keer dat wij voorzichtig een teen binnensteken bij een Finse sauna in Limburg is het februari 1976. We gaan met kennissen voor wie het ook de vuurdoop wordt. Aandachtig lezen we de bordjes aan de muur, als de dood dat we een beginnersfout maken en buiten gesmeten worden. 

Braaf volgen we de instructies. We kleden ons uit, nemen een douche en trekken de gehuurde badjassen en slippers aan. Vervolgens staan we met onze handdoeken klaar voor de eerste ronde. We moeten met onze voeten in een soort warmwatergoot gaan hangen, zodat de temperatuur langzaam kan stijgen. Letterlijk en figuurlijk in dit geval. Nadat onze onderdanen goed zijn afgedroogd sloffen we naar de cabine met de vriendelijke tekst “matig heet” op de deur. 

De zandloper wordt omgedraaid en onze tijd gaat in. Zuchtend, draaiend, zwetend en puffend redden we het net tot het laatste korreltje. Vervolgens gaan we in looppas naar buiten, want (hoera!) er is nota bene een kleine ommuurde buitenruimte waar we stomend kunnen bijkomen van alle fysieke avonturen. Precies op dat moment gaat het stevig sneeuwen. Het contrast tussen onze warme lijven en die grote, koele wattenplukken is sensationeel. We worden er baldadig van en beginnen sneeuwballen te maken. Dat houden we ongeveer drie minuten vol, totdat kippenvel ons tot de orde roept. De koude douche en het rondje zwembad raffelen we af om via de voetengoot snel weer die unieke belevenis te kunnen herhalen. In je nakie van tachtig plus naar sneeuw binnen twee minuten. Dat willen we nog een keertje! 

De tweede keer ligt er al een dikke laag sneeuw waar we met moeite doorheen ploegen op onze badslippers. Maar we laten ons niet kisten. We zijn bijna dronken van de pret. Onze eerste spruit is aanwezig bij dit saunadebuut, weliswaar in prenatale vorm.

Het thema voor deze WE schrijfuitdaging van december is “winterwarmte”. Het woord zelf mag niet worden gebruikt. Bij Plato vind je de andere inzendingen. 

Herinneringen

Alle herinneringen liggen opgeslagen in vakjes in ons hoofd. Dementerende mensen kunnen die vakjes niet meer openen. 
Wij roepen soms dat we “Alzheimer Light” hebben, wanneer ons geheugen ons even in de steek laat of als we iemands naam zijn vergeten. Dat is niets in vergelijk met echte dementie, waarbij je karakter ook nog eens kan veranderen. Wanneer je partner jou niet meer kan bereiken of wartaal lijkt uit te slaan. Je wordt een vreemde, zelfs voor jezelf. Zo kun je samenleven en toch vereenzamen. Het lijkt me vreselijk om mee te maken, voor jezelf maar ook voor je omgeving. 

Meer mijmeringen op maandag vind je bij Gabi. 

Sprietje

Hij noemde haar smalend een sprietje 

Dat kwetste dit piepkleine grietje 

Ze mocht er toch zijn 

Zo fragiel en fijn 

Hij was gewoon zelf een stom mietje

Zwijmelen op zaterdag 5

Deze jeugdherinnering plaatste ik vorig jaar april al eens. 

Klikkerdeklik. 

Hij mag nu gerust in de herhaling om bij weg te zwijmelen op zaterdag. 

Ga ook even zwijmelen bij: 

Natasja 

Melody 

Greet
Laura
Fréderique
Elisabeth
Albert y Mara
Minoesjka
Gabi

Achterover/voorover

Tegenstelling in beeld is een idee van Melody

Help

Mijn MS Office XP Outlook doet niets meer. 

(gebruik nooit een schijfje van een kennis om een nieuwe Office versie te installeren, nadat je de oude hebt verwijderd) 

Ik heb wel een back-up van beide pst bestanden. 

Nu gebruik ik tijdelijk Outlook Express 6, maar die kan geen pst bestanden importeren. 

Mijn oude mailtjes en alle adressen zijn dus onbereikbaar. 

Wie heeft de oplossing?

Thursday Challenge "GOOD"

GOOD (Anything you think is good...) 

Wil je ook meedoen aan deze foto uitdaging? Klik hier.

Datum

bron 

Mijn nichtje vertelde vrijdag dat ze bezig was met een toespraak voor het bruidspaar van vandaag. Ze is trouwambtenares en dol op haar werk.

Ik denk dat er veel belangstelling was voor deze datum. Voorlopig hebben we de bijzondere data weer gehad. Misschien is 20-12-2012 nog een aardig voorbeeld, maar die haalt het niet bij de twaalf die we dit millennium mochten beleven. Wat was er ook alweer op 02-02-02, Wim-Lex en Máxima, toch?

Hebben jullie heel bewust voor een bepaalde datum gekozen voor je trouwdag of voor een andere bijzondere gebeurtenis? En zo ja, welke datum is dat dan?

Eén zwaluw

Jij, 

jij was een zwaluw, 

de eerste zwaluw, 

en je maakte zeven zomers 

zonder één winter ertussenin. 

~ Toon Tellegen

Utopia?

Ooit, heel lang geleden in een land heel, heel ver van hier, toen de mensen nog om elkaar gaven en men begaan was met het lot van zijn medemens, heerste er vrede in Utopia. Er was voedsel in overvloed en iedereen was gezond.

De bevolking had een gezamenlijk project opgezet om arme buurlanden te helpen. Die hulp werd wel ter plekke aangeboden, want het was niet de bedoeling dat die mensen verhuisden naar hun paradijselijke staatje.

Helaas konden ze niet voorkomen dat de hulpverleners ziektekiemen meebrachten. Evenmin bleven ze gevrijwaard van piraterij. Zo ging Utopia uiteindelijk ten onder aan filantropie.

Gabi gaf ons de vetgedrukte beginzin; wij mochten daarmee gaan spelen.

Ice

Deze foto uit Canada wil ik even met jullie delen. 

Meer prachtige opnames vind je op deze website. 

Uiltje knappen

Nu even geen avondje zappen 

‘k Ga veel liever een uiltje knappen 

Het quizzen zo zat 

Mijn brein gaat nu plat 

‘k Mag hopen dat jullie dat snappen

Zwijmelen op zaterdag 4

Voor wie het nog weet ………

Menig tienerventje zwijmelde weg bij de drumsolo en hoopte zelf ooit zo goed te kunnen drummen.

Geniet ook mee bij:
Gabi
Elisabeth
Albert y Mara
Fréderique
Laura
Natasja
Melody
Greet
Trees
Minoesjka 

Zoet/zuur

Ik mag hier graag van snoepen.

Tegenstelling in beeld is een idee van Melody

Poëziealbum en Marius Borstlap

Een van de gevonden schatten tussen de paperassen van pappa is mamma’s poëziealbum.
Gestart in de zomer van 1941 toen ze bijna 12 was. 

De meeste versjes zijn niet zo bijzonder, maar bij het gedichtje van haar onderwijzer in januari 1943 vind ik een uitnodiging voor een feestconcert ter gelegenheid van de 80ste verjaardag van meester Borstlap in 1987 en een persoonlijke bedankbrief van hem. 

Samen met een schoolfoto uit 1935 heb ik dit gescand. 

Ze zit op de 4e rij, helemaal rechts.

Mijn moeder was dol op hem en noemde hem regelmatig.
De liefde voor het zingen heeft ze waarschijnlijk van hem meegekregen.
Misschien zijn er mensen die Marius Borstlap hebben gekend?

Thursday Challenge "SIGNS"

SIGNS (Traffic, Store, Restaurant, Exit, Humorous,...)

Engeland 2006
Onze laatste gezamenlijke vakantie/zakenreis 

Wil je ook meedoen aan deze foto uitdaging? Klik hier.

Sinterstress

Ik kan me niet heugen wanneer ons laatste sinterklaasfeest was. Vermoedelijk in de jaren negentig. Toen ons kroost geen enkele interesse meer toonde in het maken van surprises of gedichten, was voor ons de kous af.
We hebben nog een paar keer cadeautjes onder de kerstboom gelegd, maar dat was het toch niet helemaal. De recessie heeft onze decembertradities definitief de das om gedaan.

Mijn meest stressvolle sinterklaaservaring staat me nog goed bij. Mijn vader werkte in de jaren zestig bij de emigratiedienst. Daar kwamen sint en piet ook opdraven. Ik moest toen bij sint komen voor een persoonlijke noot met een hele zaal vol vreemde mensen voor me. Dat was eens maar nooit weer.

Wat was jullie ergste sinterklaasviering?

EHBO

Staat de verbanddoos klaar?

Rijmelarijtjes

Voor wie nog geen ideetjes heeft

En toch graag een cadeautje geeft

Schrijf ik met liefde een gedicht

Uit vrije wil en niet verplicht

Volksstammen zitten nu te zweten

En willen van geen wijken weten

Ze rijmen, dichten, tobben voort

Hebben van rijmpiet nooit gehoord

Ik kan een website aanbevelen

Die het verdriet met je wil delen

Klik op de link hier onderaan

En je kunt rustig slapen gaan

Sinterklaasgedichten

Advent

Vier zondagen voor Kerst begint de adventsperiode. 

Gisteren dus. 

Advent betekent komst. 

Onze Gabi vraagt wat ik zoal doe in de adventstijd. 

En welke betekenis het voor mij heeft. 

Tja, in elk geval wordt de boom binnenkort opgetuigd. 

De kinderen hebben ooit wel eens zo’n vakjeskalender gehad. 

Dat is minstens dertig jaar geleden. 

In de jaren zestig en zeventig was ik een (verplichte) kerkganger. 

Toen werd daar wel speciale aandacht geschonken aan advent. 

Maar om heel eerlijk te zijn: 

Eigenlijk heb ik er verder niets mee. 

Sorry. 

Alle mensen die er wel iets mee hebben

Wens ik een zalige tijd. 

Mijmeren op maandag is een idee van Gabi

Bespied

Zijn blik kan misschien niemand doden 

Voorzichtigheid is toch geboden 

Hij voelt zich bespied 

In zijn jachtgebied 

En inhalen is hier verboden

Zwijmelen op zaterdag 3

Lieve mensen, 

Even voor de goede orde: 

Er zijn geen spelregels. 

Ieder zwijmelt op zaterdag naar eigen gevoel, smaak en stijl. 

Je mag er iets bij vertellen, maar dat hoeft niet. 

Een simpel videootje is voldoende. 

Van heavy metal tot treurmars, 

van gospel tot punk, 

van kleuterdeuntje tot carnavalskraker, 

van country tot klassiek en 

van Hazes tot Callas. 

Geen enkel probleem. 

Gooi maar in de groep. 

Fijn weekend.

Zwijmel ook mee bij:
Laura
Melody
Fréderique
Elisabeth
Greet
Trees
Albert y Mara
Gabi
Hilde
Voetje
Natasja 

PS
Zwijmelen kan ook bij een filmfragment.
Ik ben benieuwd naar jullie favorieten. 

Schaduw

De verhuizing werd enigszins overschaduwd door onze bezorgdheid voor paps. Je mag oude bomen immers niet verplanten. Hij was gedurende die periode behoorlijk in de war en eigenwijs. Het was allemaal nogal een rommeltje in zijn hoofd en hij sliep zo slecht.

Gelukkig kreeg ik goede berichten toen ik hem afgelopen week een paar keer aan de lijn had. Paps slaapt beter en hij was in het oude huis geweest met kijkers, omdat hijzelf de sleutel nog heeft tot maandag. Na afloop was hij zo blij dat hij terug mocht naar zijn flat. De onttakelde toestand zorgde ervoor dat hij er in een keer mee kon afrekenen. Dat zijn toch positieve dingen na een week vol onrust.

Manlief en middelste zoon hebben een paar dagen geleden schilderijtjes en lampjes opgehangen, zodat het meteen een stuk gezelliger oogt. Er was bewust mee gewacht, omdat je de eerste week vaak nog gaat schuiven met meubels. En nu staat alles op de goede plaats.

Een bijkomend voordeel is de ligging van zijn appartement. Alle ramen zitten aan de oostkant, waardoor hij de ochtend met licht begint en geen last heeft van de wind. Het oude huis had de achtertuin op het westen, zodat hij meestal de volle laag kreeg. Paps en ik zijn een tikkie allergisch voor wind. Erfelijk belast? Weggewaaid in een vorig leven? Geen idee.

Hoe dan ook, het ziet er allemaal positief uit en daar zijn we heel gelukkig mee. Laat de winter maar komen. We zijn er klaar voor.

Samenvoegen/loskoppelen

Wat we volgende maand allemaal aaneenrijgen 

Mag in januari weer worden losgekoppeld 

Tegenstelling in beeld is een idee van Melody 

Thursday Challenge "BOTTLE"

Augustus 2007 

Voor het eerst weer op bezoek bij mijn broer. 

Daar moest natuurlijk op worden getoost. 

BOTTLE (Container, Cup, Glass, Wine Bottle, Cork, Jar, Flask,...) 

Kijk voor de andere bijdragen op deze site

Goede keuze

Ik ben nog steeds blij met de keuze om mijn blogs samen te voegen en wat nog leuker is, jullie blijkbaar ook! Sinds juli heb ik al meer pageviews dan in anderhalf jaar Rammelaars. In dit tempo heb ik komende zomer zelfs de pageviews van Ram in Ravels ingehaald. Wat me wel verbaast, is dat er nog steeds bezoekers komen op de stilgelegde blogs. Er komt immers geen enkel bericht bij en alles is gekopieerd naar mijn huidige blog.

Zijn er lezers die ook meerdere blogs hebben? En twijfel je over het samenvoegen of houd je bepaalde dingen bewust gescheiden?

Ziek

‘Ik kan vandaag niet naar school,’
zei kleine Annetje Van Pool.
‘Ik heb de mazelen en de bof
paarse bulten en mijn hoofd zit vol stof
mijn mond is te nat en mijn keel is te droog
en ik word blind aan mijn rechteroog
mijn ene amandel is zo groot als een kei
als het gaat regenen steekt mijn zij
ik heb al zestien waterpokken gezien
en daar nog eentje, dat is zeventien
ik trek met mijn been en mijn ogen zijn blauw
ik lijd aan een acute kou
ik hoest en ik nies en ik schraap en ik kuch
ik heb geloof ik een breuk in mijn rug
mijn heup doet zo’n pijn als ik knijp in mijn kuit
mijn navel zakt steeds dieper weg in mijn buik
mijn blindedarm ziet geen steek
mijn nek is stijf mijn ruggengraat is week
mijn neus is koud mijn tenen staan schuin
ik heb een splinter in mijn duim
ik heb de rode en de groene hond
mijn haar valt bij bosjes uit op de grond
mijn elleboog is krom de koorts is gestegen
ik heb nu al achtenveertig negen
mijn hersenen krimpen ik ben doof aan een oor
en mijn rechterarm trilt aldoor
ik heb een dwangnagel en mijn hart is… wat?
Wat is dat? Wat is het voor een dag?
Zaterdag… is het vandaag zaterdag?
Dan ga ik lekker buiten spelen. Dag!’

~ Shel Silverstein

De goede oude tijd

“Waar is die goede, oude tijd gebleven?”, hoor je regelmatig verzuchten, meestal door de vooroorlogse generatie. Er is teveel veranderd in korte tijd. Wie kreeg in één mensenleven televisie, telefoon, computer, enzovoorts voor zijn kiezen? Wie zag respect verdwijnen en geweld toenemen?
Geen wonder dat ze terugverlangen naar de rust van weleer. Paard en wagen, een dorp of wijk waar je iedereen kende, gehoorzaamheid en spaarzaamheid.
Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Toch is het een unfair om die tijd alleen maar op te hemelen. Willen ze dan ook terug naar armoede, uitbuiting en gebrek aan goede gezondheidszorg?


Mijmeren op maandag is een idee van Gabi. Kijk bij haar voor de andere bijdragen of doe zelf een keertje mee.

Kangoeroe

Een kangoeroe ligt in de hitte 

Van uitputting even te pitten 

Pootjes in de lucht 

Totaal niet beducht 

Hij lijkt nergens echt mee te zitten

Zwijmelen op zaterdag 2

In de jaren 80 luisterden wij op zondagavond regelmatig naar een Vlaams verzoekplatenprogramma op de radio. 

Lutgart Simoens presenteerde: “Vragen staat vrij” op een heel bijzondere wijze. 

Dit nummer vroeg manlief voor mij aan na een moeilijke periode in ons huwelijk.

Zwijmel ook mee bij:

Laura

Trees

Albert y Mara

Melody

Voetje

Gabi 

Elisabeth

Minoesjka 

Gelijkenis/verschil

Tijdens de verhuizing van paps kwam er een schoentje boven water. 

Hij wist niet meer van wie het was. 

Manlief nam dit schoentje maandag mee naar huis. 

Ik herkende het meteen. 

Het was van onze dochter. 

Wij hebben haar eerste schoentje in 1977 laten verzilveren. 

Voor opa en oma (en peter en meter) is het andere exemplaar in brons gevat.
Na 35 jaar zijn ze weer een paar. 

Bij ons in Ravels. 

Tegenstelling in beeld is een idee van Melody 

Thursday Challenge "THANKFUL"

1985

Onze relatie

THANKFUL (Things to be thankful for...)

DANKBAAR (Dingen waar je dankbaar voor bent,...)

Kijk voor de andere bijdragen op deze site

Dat doet de deur dicht

De verhuizing van paps is achter de rug. Sinds maandag vertoeft hij op zijn nieuwe stek. Het meubilair ging deels mee en deels naar de Pelgrimshoeve, want de hele inboedel van een eengezinswoning past natuurlijk niet in zijn nieuwe appartement, bovendien had hij diverse meubels van de vorige bewoner kunnen overnemen. Tijdens de verhuisdag was het dus opletten geblazen. Stel dat de verkeerde spullen in de verhuisauto verdwenen. Er waren gelukkig diverse regisseurs aanwezig en het is allemaal goed verlopen.

Manlief ging die dag ook nog wat spullen halen in Sweet Lake City en dat was een mistig ritje. Hij nam onder andere een paar dozen met paperassen mee. Paps wilde alles weggooien, maar daar heb ik een stokje voor gestoken. Niets heerlijker dan grasduinen tussen oude brieven, rapporten en herinneringen. Wij mogen nu de dingen behouden waaraan we waarde hechten en de rest zullen we daarna zelf met het oud papier afvoeren. Nu maar hopen dat hij zich thuis gaat voelen in de Albrandswaard.

De afgelopen weken zijn hem niet in de koude kleren gaan zitten. Zo nu en dan stond hij als een dwaallichtje tussen de dozen in zijn aftakelende honk. Veel te veel mensen struinden behulpzaam door zijn huis. Voor een pietje-precies als hij was dat een ware nachtmerrie. Hij liep op zijn wenkbrauwen, de arme schat. De rust moet nu weerkeren en hij moet zijn draai zien te vinden. Onder de liefdevolle leiding van zijn vriendin en met hulp van familieleden, die in hetzelfde gebouw wonen, gaat dat zeker lukken.

En hiermee is een belangrijke periode afgesloten. Vanaf mijn zeventiende woonden we op Collinsland. Pap, mam, mijn broer en ik. Onze eerste woning met een tuin. Een heerlijk huis met ruimte en sfeer. Er is getrouwd en gerouwd, gelachen en gehuild. Partir, c’est mourir un peut.

Het thema voor de maand november is “scheiden”, waarbij het woord zelf niet mag worden gebruikt. Kijk bij Plato voor de andere bijdragen aan deze schrijfuitdaging.

Moederliefde

Kijkend naar de zwaan 

Blijft geen mens onaangedaan 

Liefde met een traan