Koninginnepagerups
Mooi scrabblewoord
Passend bij vandaag
Proficiat met onze vorstin
Beatrix
Mijn oma
Na het overlijden van mijn moeders vader in november 1963, kwam mijn oma (61) bij ons in huis. Een geweldig lief mens met gevoel voor humor. De reden dat ze na het overlijden van mijn opa (63 jaar) bij ons introk was de volgende: de woning hoorde bij de zaak en toen er een nieuwe bedrijfsleider werd aangesteld, moest mijn oma vertrekken om plaats te maken voor hem.
Mijn broer en ik hadden ieder een klein kamertje van 2 bij 3 meter. In mijn kamer kwam een onderschuifbed te staan en ’s avonds werd het onderste bed uitgeklapt en tegen de andere muur geplaatst. Er was dan een heel smal gangetje tussen het bed van mijn oma en dat van mij. Ik moest iets eerder naar bed en probeerde te slapen voordat oma kwam. Dan volgde het hele uitkleedritueel in het donker en tegen een uur of 10 stapte ze in bed. Iets later begon het snurken. Soms was het best moeilijk om dan nog in slaap te vallen. Ze woonde niet permanent bij ons, omdat ze ook regelmatig naar haar andere twee dochters ging en na verloop van tijd verhuisde ze naar een kleine tweekamerwoning in de binnenstad. Daar mocht ik wel eens logeren en dan hadden we dikke pret. Spelletjes doen, een kroketje halen of gewoon samen zitten lezen en zo nu en dan elkaar aankijken en zeggen: “Wat hebben we het gezellig, hè?”
Toen ze borstkanker kreeg en moest herstellen van de operatie en de bestralingen, was ze weer vaak bij ons te gast. De 7 trappen die ze moest beklimmen verdeelden we in 2 etappes. We zetten een keukenstoel op de tweede verdieping, zodat ze even kon uitrusten en op adem komen.
Helaas is ze in juni 1972 overleden, drie maanden voordat wij eindelijk verhuisden naar een eengezinswoning in Zoetermeer. Daar zou ze een prachtige eigen slaapkamer hebben gekregen. Zo verdrietig dat ze die nooit heeft kunnen gebruiken. Ze was pas 69 jaar.
Mijn broer en ik hadden ieder een klein kamertje van 2 bij 3 meter. In mijn kamer kwam een onderschuifbed te staan en ’s avonds werd het onderste bed uitgeklapt en tegen de andere muur geplaatst. Er was dan een heel smal gangetje tussen het bed van mijn oma en dat van mij. Ik moest iets eerder naar bed en probeerde te slapen voordat oma kwam. Dan volgde het hele uitkleedritueel in het donker en tegen een uur of 10 stapte ze in bed. Iets later begon het snurken. Soms was het best moeilijk om dan nog in slaap te vallen. Ze woonde niet permanent bij ons, omdat ze ook regelmatig naar haar andere twee dochters ging en na verloop van tijd verhuisde ze naar een kleine tweekamerwoning in de binnenstad. Daar mocht ik wel eens logeren en dan hadden we dikke pret. Spelletjes doen, een kroketje halen of gewoon samen zitten lezen en zo nu en dan elkaar aankijken en zeggen: “Wat hebben we het gezellig, hè?”
Toen ze borstkanker kreeg en moest herstellen van de operatie en de bestralingen, was ze weer vaak bij ons te gast. De 7 trappen die ze moest beklimmen verdeelden we in 2 etappes. We zetten een keukenstoel op de tweede verdieping, zodat ze even kon uitrusten en op adem komen.
Helaas is ze in juni 1972 overleden, drie maanden voordat wij eindelijk verhuisden naar een eengezinswoning in Zoetermeer. Daar zou ze een prachtige eigen slaapkamer hebben gekregen. Zo verdrietig dat ze die nooit heeft kunnen gebruiken. Ze was pas 69 jaar.
Buiten spelen
Wat deden wij zoal in de jaren 60?
Buitenlucht was gezond en zodra het weer meewerkte moest je lekker buiten spelen. In de winter was dat natuurlijk leuker als er ijs of sneeuw lag, zoals in 1963. Dan werd er geschaatst op klompjes die je onder je kaplaarzen bond. Wie heeft het niet geleerd achter een keukenstoel?
Hinkelen, tollen, elastieken, kastiebal en knikkeren waren bij vlagen vreselijk in de mode. Iemand bepaalde dat blijkbaar en voordat je het wist, was iedereen ermee bezig. Badminton was ook populair, maar wanneer had je in Den Haag nou eens een bijna windstille dag?
Achter onze flat lag de eerste jaren nog een heuvelachtig onkruidveld en daar ontkiemden enkele ware pioniersgeesten. We gingen met vergrootglas op ontdekkingstocht en bestudeerden elk diertje of blaadje en verzonnen de wildste benamingen. Na een fikse regenbui ontstonden echte meertjes en voor ukjes tussen de 7 en 10 was het reuze spannend om te proberen of je in het midden nog kon staan. De moeders zorgden later wel weer voor schone sokken en droge kaplaarzen. Toch?
Ik mocht, dankzij mijn broertje, ook meedoen met een groep jongens en heb van twee stokken mijn eigen zwaard gefabriceerd. Ivanhoe en Floris waren onze lichtende voorbeelden. Voor mijn volgende verjaardag vroeg ik een zakmes. Gewoon stoer. Stiekem wilde ik toen liever een jongetje zijn. Die mochten veel meer. Over de latere periode van mijn "avontuurlijke" leven heb ik al eerder een logje geschreven.
Louise de Colignyschool
Het opgroeien in een nieuwbouwwijk had voordelen. Alle kinderen in de eerste klas waren pas verhuisd en ik kwam dus niet binnenvallen in een bestaande gemeenschap. Ook alles in de school was nieuw. Het enige dat die eerste jaren ontbrak was een gymnastieklokaal. Dat verrees in 1964 op de plek van de fietsenhokken en is op de foto rechts naast de school te zien.
Ik ging graag naar school en was een leergierig meisje. Het was een behoorlijke strenge, protestantse school en er werd veelvuldig gebeden en uit de Bijbel gelezen. Dat was ik thuis ook gewend en voor mij was het een logische aanvulling. Er waren echter ook kinderen die niet kerks of gelovig werden opgevoed. Ik had het gevoel dat zij anders werden behandeld. Je had een streepje vóór als je op zondag in de kerk was gesignaleerd. Ik vind dat niet correct, maar in die tijd had je niets te “vinden”.
Dit is een foto uit 1963 met de 3e klas en juffrouw Janssen op de 3e rij.
Ik zit links op rij 2.
Juffrouw Kloosterman van klas 4 was een vrijgezelle, middelbare dame en zij werd door mijn ouders geregeld uitgenodigd voor een bezoekje op zondagmiddag. Dat voelde wat ongemakkelijk, alsof je thuis ook de brave leerling moest zijn. Ik vond het gênant als ze de maandag daarna in de klas nog eens zei hoe “intens” gezellig ze het weer had gevonden bij ons thuis. Ze kon prachtig tekenen op het bord en de les in vaderlandse geschiedenis werd door haar kleurrijke tekeningen opgeluisterd.
Bezorgd
Begin jaren 60 werd er nog van alles aan de deur bezorgd.
De melkman kwam om de dag en leverde alles af in de kastjes onder aan de keldertrap. Je moest de dag ervoor een briefje klaarleggen met de bestelling. De lege flessen werden meegenomen en nieuwe flessen werden gevuld vanuit een melkbus.
Op zaterdag kwam meneer Kromhout uit Rijnsburg met bloemen in zijn VW bestelbusje langs en dronk altijd een kopje koffie bij ons. Daar moest hij dan wel even voor klimmen natuurlijk. Och, wat stootte die man vaak zijn (kale) hoofd tegen de bovenrand van zijn busje. Mijn moeder zei dan weer heel bezorgd: “Arme Nico, wanneer heb jij nou eens een héél hoofd?”.
De lorrenboer kwam regelmatig langs en riep al van verre allerlei onverstaanbare kreten. Kolen werden in oktober gebracht door zwarte pieten met zakken op hun rug.
Aardappels en appels werden opgeslagen op de plank boven het kolenhok. Dan hadden we nog een schillenboer met paard en wagen. Mijn broer hielp hem een handje in de vakantieperiode.
Ben ik nog een boer vergeten? Waarom noemen wij ze allemaal boeren eigenlijk? Zelfs mijn man noemde zichzelf een fotoboer.
O, we hadden natuurlijk nog de visboer, de bakker, de asman, de scharensliep en de man van de verzekering. Die laatste man heette meneer Tak en hij kwam de klok legen …….. ja heus .…. ik weet dat het vreemd klinkt. Op de schoorsteenmantel stond een vierkante teakhouten klok met een gleuf. Daar moesten guldens in en dan bleef hij lopen. Eens in de zoveel maanden kwam meneer Tak met zijn hoge hoed, haalde het loodzegel aan de achterkant van de klok los en telde de guldens. Het totaal werd met potlood in een lijst genoteerd. Het was een plechtig moment.Mariahoeve
Onze portiekwoning in Loosduinen had maar 3 kamers en mijn ouders schreven zich in voor een iets ruimere flat in de nieuwbouwwijk Mariahoeve aan de noordkant van Den Haag. De verhuizing vond plaats tijdens mijn vaders reis naar Australië en Nieuw-Zeeland, waar hij als Dutch Officer emigranten begeleidde. Hij was 4 maanden van huis en wij misten hem allemaal verschrikkelijk. De kaarten en brieven werden de postbode bijna uit zijn handen gerukt.
Ik ging naar de eerste klas van de lagere school en mijn broertje naar de kleuterschool. We waren helemaal gewend en gesetteld tegen de tijd dat mijn vader weer thuis kwam. Hij bracht bijzondere cadeautjes mee zoals een koalabeertje (geen levende), een boemerang, een talisman en heel veel prachtige verhalen.
Vanuit onze flat keken we uit over de weilanden en sloten. Het duurde een paar jaar voordat ze aan de overkant van de straat hoogbouwflats gingen bouwen. Gelukkig niet pal voor onze neus. Wij konden precies tussen 2 van die haaks staande flats doorkijken en als je achterin de woonkamer stond, kon je net doen alsof ze er niet waren.
Vierhoog zonder lift was wel een heel gesjouw. Zeven trappen op en af en naar de kelder nog eentje extra. Daar stond het kolenhok en werden de voorraden bewaard. Extra koffie, (aard)appels, toiletpapier, conserven, suiker, frisdrank, waspoeder, zeep, enz. Je wist tenslotte maar nooit wanneer de Russen kwamen.
Onze straat in 1965 ziet u linksonder.
Onze straat in 1965 ziet u linksonder.
Home-sweet-home 13
Sagita vroeg vorige week maandag naar mijn herinneringen aan de omgeving waar ik opgroeide. Zij is zelf afkomstig uit Stompwijk, een dorpje in de buurt van het huidige Leidschendam-Voorburg. Ik heb in mijn eerste berichtjes van november 2010 weliswaar het een en ander beschreven, maar niet echt over de wijk of stad waarin ik ben grootgebracht. Misschien is dat deels te wijten aan het feit dat ik geen echte band voel met de Randstad. Het is er druk, vol en lawaaierig. We zijn telkens opgelucht als we, na een bezoekje aan vrienden of familie, richting zuiden kunnen reizen. Toch heb ik er een heel gelukkige jeugd gehad.
Mijn eerste herinneringen liggen in Loosduinen (1957-1961). We woonden in een portiekwoning aan de rand van het Westland en keken uit over de kassen. Schuin tegenover ons stond een molen. Een echt Hollands uitzicht. Achter ons huizenblok liep een spoorlijntje waarover het boemeltje met groente en fruit af en aan reed. Volgens mij was dat toen nog een stoomtreintje. We woonden relatief dicht bij het strand en mijn moeder fietste op mooie zomerdagen met ons naar zee. Mijn broertje voorop en ik achterop. Boterhammen mee en een fles aangelengde limonadesiroop, die werd ingegraven om koel te blijven. Boterhammen met zand. Zo heb ik ze onthouden. Zelfs bij een lichte bries ontkwam je daar niet aan.
Mijn vader ging op de fiets naar zijn werk bij de emigratiedienst en voor familiebezoek maakten we gebruik van het openbaar vervoer.
In 1971 ben ik er nog eens met mijn Vespa Ciao naar toe getuft. Ik herkende bijna niets meer en de huizen leken zo klein. Den Haag heeft heel Loosduinen opgeslokt.
Deze foto is gemaakt vanaf de gastoren richting zee. Wij woonden in het linker gebouw van het voorste huizenblok.
Home sweet home is een initiatief van Barbaramama.
High tea
Vandaag waren we uitgenodigd voor een high tea in Utrecht.
De zus van mijn vader werd 90 jaar.
Jammer genoeg was mijn vader te moe om mee te gaan.
Hij had gisteren zijn energie opgebruikt bij de bruiloft van zijn jongste kleindochter.
Ik heb heel veel nichten en neven gezien en gesproken.
Mijn tante geknuffeld.
Heerlijk bijgetankt en mijn Friese wortels herontdekt.
Dit is zó veel leuker dan een pretpark.
Nu even uitrusten.
Scrupules 12
Vijf nieuwe gewetensvragen:
- Je bent verslaggever. De familie van het slachtoffer van een moord heeft geweigerd jou een foto af te staan en wenst ook niet geïnterviewd te worden. Je hoofdredacteur eist van je dat je hen blijft bellen. Doe je dat?
- Een vriend(in) van je is al een half uur te laat en je begint boos te worden. Eindelijk komt hij/zij en hangt een doorzichtig smoesje op. Lach je dan vriendelijk en laat je het erbij zitten?
- Je wordt verliefd op een biseksuele man/vrouw. Alles wordt eerlijk uitgesproken en je weet wat je te wachten kan staan. Begin je er toch aan?
- Je bent eigenaar van een kleine boekhandel. Een klant zegt, dat ze een tegoedbon van 25 euro verloren is. In de boekhouding heb je geen lijst van tegoedbonnen bijgehouden en je geheugen laat je in de steek. Geloof je haar dan op haar woord?
- Je spreekt met een kennis af, dat je zijn piano zult kopen. Een paar dagen later kom je erachter, dat de overeengekomen prijs te hoog is. De kennis heeft inmiddels andere kopers teleur moeten stellen. Probeer je toch nog iets van de prijs af te krijgen?
Alvast een fijn, zonnig paasweekend.
Zomergevoel
Zomerweer
Buitengewoon genieten
Gratis prachtige vogelconcerten
Zoveel spontaan opborrelende woorden
Elf
Witte donderdag
Op deze dag kreeg ik 40 jaar geleden de eerste, echte zoen van mijn vriendje.
Ik denk dat we dat vandaag gaan vieren.
Ik schreef het hier al eerder.
Liften
Een 44-jarige automobilist uit Deventer is dinsdagnacht gewond geraakt op de snelweg A50 bij Arnhem nadat hij op de achterkant van een vrachtwagen was gebotst. De vrachtwagenchauffeur had het niet door en sleepte de auto enkele kilometers mee. Dat meldt de politie.
Het slachtoffer vertelde de politie dat hij met120 kilometer per uur achterop de vrachtwagen was gebotst. Door de harde klap bleef de auto vastzitten aan de aanhanger van de vrachtwagen en werd zo enkele kilometers voortgesleept. Ter hoogte van de afrit Schaarsbergen merkte de vrachtwagenchauffeur, een 53-jarige man uit het Duitse Wardenberg, dat er iets mis was en zette zijn wagen aan de kant.
De automobilist bleek enkele snijwonden te hebben opgelopen en is voor behandeling overgebracht naar het ziekenhuis. Geen van beide bestuurders had gedronken, aldus de politie.
Dit is toch wel een heel opmerkelijke manier van liften .....
Het slachtoffer vertelde de politie dat hij met
De automobilist bleek enkele snijwonden te hebben opgelopen en is voor behandeling overgebracht naar het ziekenhuis. Geen van beide bestuurders had gedronken, aldus de politie.
Dit is toch wel een heel opmerkelijke manier van liften .....
Openingen
“Goedemorgen. Tuincentrum Ontdek je plekje. U spreekt met Lilly.”
“Dag, mevrouw. Ik bel over de opening”.
“Wij zijn alle dagen geopend van 9 tot 6.”
“Nee, in het hek.”
“Meneer, wij verkopen geen hekwerken, alleen tuinplanten en heesters.”
“Mevrouw, er zit een gat in het hek.”
“Meneer, het spijt me, maar daar kunnen we u niet mee helpen”.
“U begrijpt het niet. Ik heb geen gat. U heeft er een.”
“Er is geen enkele reden om zo grof te worden, meneer!”
Een kapotte grasmaaier
Schrijfveer
Google inschakelen
Inspiratie snel gevonden
Zo’n grasmaaier zocht ik
Kapot
Home-sweet-home 12
8 x thuis
De route van de afgelopen 56 jaar:
A. Hier stond mijn wiegje in 1955.
B. Van 1957 tot 1961 woonden wij in Loosduinen.
C. De volgende 11 jaar brachten we aan de noordkant van Den Haag door.
D. Vanaf 1972 heb ik nog 3 jaar in Zoetermeer gewoond.
E. Na ons trouwen in 1975 betrokken wij onze nieuwbouwwoning in Voorburg.
F. In 1986 kochten we een huis in Voorschoten.
G. De grote verhuizing naar Tilburg vond in 1997 plaats.
H. Ons laatste stekje in Ravels is nu alweer 6 jaar ons thuis.
Grotere kaart weergeven
Home sweet home is een initiatief van Barbaramama.
De route van de afgelopen 56 jaar:
A. Hier stond mijn wiegje in 1955.
B. Van 1957 tot 1961 woonden wij in Loosduinen.
C. De volgende 11 jaar brachten we aan de noordkant van Den Haag door.
D. Vanaf 1972 heb ik nog 3 jaar in Zoetermeer gewoond.
E. Na ons trouwen in 1975 betrokken wij onze nieuwbouwwoning in Voorburg.
F. In 1986 kochten we een huis in Voorschoten.
G. De grote verhuizing naar Tilburg vond in 1997 plaats.
H. Ons laatste stekje in Ravels is nu alweer 6 jaar ons thuis.
Grotere kaart weergeven
Home sweet home is een initiatief van Barbaramama.
Welk zaadje geef je water
1986
Ik geloof niet dat er water aan te pas kwam.
Of het moet vruchtwater zijn.
In elk geval zijn dit de vruchten van onze lendenen.
Hier zijn ze 10, 8, 7 en 5 jaar oud.
Overal vlaggetjes
Feest
Overal vlaggetjes
Waarom die vrolijkheid
Wat vieren we vandaag
Vlaggetjesdag?
Ravels
Ravels is een dynamische en groene grensgemeente gelegen in het noordoosten van de provincie Antwerpen, langs de N12 van Turnhout naar Tilburg. Deze noord-zuidas verbindt de deelgemeenten Ravels, Weelde en Poppel.
Sinds 1977 is Ravels een fusiegemeente, ontstaan door de samenvoeging van Ravels, Weelde, Poppel en de wijk Kijkverdriet van Oud-Turnhout.
Na de uitbreiding van het gemeentehuis in 2000, plaatste het gemeentebestuur een kunstwerk van May Claerhout aan de ingang dat de drie-eenheid tussen de drie deelgemeenten onderstreept.
Met een oppervlakte van9 499 ha is Ravels de vijfde grootste gemeente van de provincie Antwerpen.
Op 31 december 2010 telde de gemeente 14444 inwoners.
De gemeente heeft 6 parochies: Sint-Servatius, Sint-Adrianus, Sint-Jan-Baptist, Sint-Michiel, O.L.Vrouw van de H. Rozenkrans en Sint-Valentinus.
Door Ravels loopt de waterscheidingslijn tussen het Schelde- en het Maasbekken. Zo stroomt de Leyloop naar de Maas en de Wouwerloop naar de Schelde.
Ravels is een landelijke gemeente met nog veel open ruimte en enkele uitgestrekte bosgebieden. Bekend zijn o.a. de gewestbossen, een gebied van830 ha opengesteld voor bezoekers. Reeds vele toeristen hebben Ravels ontdekt als een paradijs voor wandelaars en fietsers. Wens je ook te komen genieten van de natuur en de vele bezienswaardigheden die onze gemeente rijk is? Toerisme Ravels biedt een waaier aan mogelijkheden om er een gezellige uitstap van te maken!
De Ravelse PierenDe Ravelaars stonden vroeger bekend als arme lui en dat kwam waarschijnlijk door de armoede van de bodem. De welvaart in vroegere eeuwen hing helemaal af van de vruchtbaarheid van de grond. In arme grond zijn er geen pieren te vinden, dus men was in Ravels de koning te rijk toen de eerste pier te zien was. En die wilde men beslist in Ravels houden, want die zou welvaart brengen. Dus legde men de pier aan de ketting. Dit was echter geen onverdeeld succes, want de pier kroop steeds terug onder de grond. Jaren later werd er op die plaats een tinnen blik gevonden met een kruik kruidige vloeistof en het recept ervan. Dit recept werd uiteindelijk het Ravels Pierke, samen met de Poppelse Janhagel (een kruidenkoek) de lekkernij van de gemeente. Bovendien bezorgde de legende de Ravelaars ook hun bijnaam “Ravelse Pieren”. Deze bijnaam diende als inspiratie voor het beeld 'de Ravelse Pier', te bewonderen aan gemeenschapscentrum De Wouwer.
Sinds 1977 is Ravels een fusiegemeente, ontstaan door de samenvoeging van Ravels, Weelde, Poppel en de wijk Kijkverdriet van Oud-Turnhout.
Na de uitbreiding van het gemeentehuis in 2000, plaatste het gemeentebestuur een kunstwerk van May Claerhout aan de ingang dat de drie-eenheid tussen de drie deelgemeenten onderstreept.
Met een oppervlakte van
Op 31 december 2010 telde de gemeente 14444 inwoners.
De gemeente heeft 6 parochies: Sint-Servatius, Sint-Adrianus, Sint-Jan-Baptist, Sint-Michiel, O.L.Vrouw van de H. Rozenkrans en Sint-Valentinus.
Door Ravels loopt de waterscheidingslijn tussen het Schelde- en het Maasbekken. Zo stroomt de Leyloop naar de Maas en de Wouwerloop naar de Schelde.
Ravels is een landelijke gemeente met nog veel open ruimte en enkele uitgestrekte bosgebieden. Bekend zijn o.a. de gewestbossen, een gebied van
De Ravelse PierenDe Ravelaars stonden vroeger bekend als arme lui en dat kwam waarschijnlijk door de armoede van de bodem. De welvaart in vroegere eeuwen hing helemaal af van de vruchtbaarheid van de grond. In arme grond zijn er geen pieren te vinden, dus men was in Ravels de koning te rijk toen de eerste pier te zien was. En die wilde men beslist in Ravels houden, want die zou welvaart brengen. Dus legde men de pier aan de ketting. Dit was echter geen onverdeeld succes, want de pier kroop steeds terug onder de grond. Jaren later werd er op die plaats een tinnen blik gevonden met een kruik kruidige vloeistof en het recept ervan. Dit recept werd uiteindelijk het Ravels Pierke, samen met de Poppelse Janhagel (een kruidenkoek) de lekkernij van de gemeente. Bovendien bezorgde de legende de Ravelaars ook hun bijnaam “Ravelse Pieren”. Deze bijnaam diende als inspiratie voor het beeld 'de Ravelse Pier', te bewonderen aan gemeenschapscentrum De Wouwer.
De Poppelse Krombenders Deze naam verwijst naar een legende rond de kerk. De toren van het originele kerkgebouw stond wat scheef. Tijdens WO II hebben de geallieerden de kerk beschoten omdat ze dachten dat er nog een Duitse post in zat. Bij de heropbouw is er een rechte toren op het kerkgebouw geplaatst. Waarom stond die eerst scheef? Het verhaal zegt dat Keizer Karel er eens op doortocht kwam en dat heel het dorp hem stond toe te juichen. Alleen vier boeren die in de toren zaten te klaverjassen, deden niet mee. De toren was daarvan zo onder de indruk dat hij zelf de keizer begroette. Hij boog, maar kon niet meer terug recht geraken. Om dat te gedenken liepen de Poppelaars voortaan met kromme benen en werden zij Krombenders.
Scrupules 11
De vijf volgende gewetensvragen:
1. Na een verbeten echtscheiding heb jij de voogdij behouden over je jonge kinderen. Doe je dan je best om je ex onbevooroordeeld tegenover hen af te schilderen?
2. Je neemt de telefoon op en komt in een gesprek van twee onbekenden terecht. Blijf je dat afluisteren?
3. Een vriend vraagt je of je een referentie voor hem wilt schrijven. Je hebt het gevoel, dat hij niet geschikt is voor de baan waarnaar hij solliciteert. Weiger je dan?
4. Na een staatsgreep is een gewelddadige, ondemocratische partij aan de macht gekomen. Je wordt benaderd door de ondergrondse beweging. Voeg je je daarbij?
5. Je bent een ongetrouwde vrouw en wilt moeder worden. Probeer je dan zwanger te worden van een voorbijgaande minnaar, zonder hem daarover in te lichten?
Alvast een fijn weekend allemaal.
Gras maaien
Gompienikkel, wat ben ik trots op mezelf. Ik heb voor het eerst sinds een jaar helemaal in mijn eentje de achtertuin gemaaid. Vorig jaar kon ik dat niet meer.
Het lopen ging al nauwelijks en dan ook nog door een grasveld met hobbels, bobbels en erg veel mos, nee. Het kwam dus allemaal op Robbert neer.
De voortuin en de achtertuin meten samen toch wel rond de achthonderd vierkante meters. Dat is niet niks.
Na de stent operatie van 3 maart moest ik rustig aan weer wat leren wandelen. En zo geschiedde.
De beschadigde zenuwen blijven, maar nu schiet de kramp niet om de haverklap in mijn spieren en zorgen de slagaderen voor de aanvoer van zuurstofrijk bloed.
Morgen ga ik op controle bij de vaatchirurg en misschien heeft dat de doorslag gegeven. Ik wilde mezelf vandaag iets bewijzen.
(T)huis
Wij wonen in een agrarisch dorp in Vlaanderen.
De keuze voor dit huis en deze plek was unaniem.
Voor ons beiden liefde op het eerste gezicht.
Onze gasten genieten weliswaar van een logeerpartijtje.
Maar slechts een enkeling zou hier zelf willen wonen.
Te stil, afgelegen, inbraakgevoelig, beestjes, geen uitgaansmogelijkheden.
Hoe los je het op als jij en je partner een compleet andere woonwens hebben?
Hartje Amsterdam / hutje op de hei.
Strandliefhebber / bosnimf.
Woonboot / penthouse.
Geboortedorp / buitenland.
Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Home-sweet-home 11
De afgelopen week zijn we meer buiten geweest dan binnen.
Gisteren was weer zo’n zalige dag in de zon.
En ja, daar krijgen de plantjes ook dorst van.
Home sweet home is een initiatief van Barbaramama.
Alphen aan den Rijn
Verschrikkelijk
Volkomen waanzin
Winkelen op zaterdag
Wordt nooit meer gewoon
Bloedbad
Oude vrienden
Straks gaan we naar vrienden in het Wilde Westen.
De mannen zijn al bevriend sinds 1970.
In die jaren leerde mijn man wat stappen was.
Ook speelden ze soms op Belgische campings met discotheek en lichtorgel.
Vandaag houden we het iets rustiger.
Bijkletsen, drankje, hapje, muziekje en lachen.
Vanavond weer terug naar huis en naar 2011.
Ik wens jullie een heerlijk en zonnig weekend.
Scrupules 10
Vijf nieuwe gewetensvragen:
1. Een goede vriend heeft net een duur schilderij gekocht en vraagt hoe je het vindt. Je vindt het afgrijselijk. Zeg je dat ook?
2. Tijdens een buitenlands verblijf maak je kennis met iemand. Het klikt en er ontstaat een verhouding. Vertel je haar/hem dan dat je in eigen land gebonden bent?
3. Op luilakmorgen worden er rotjes in je voortuin gegooid. Vlieg je in je pyjama de straat op?
4. Tijdens een duinwandeling kom je geheel gekleed plotseling op een naaktstrand terecht. Kleed je je dan ook helemaal uit?
5. Op de snelweg blijft iemand met precies 100 km/u op de linker rijstrook rijden. Flitsen en toeteren helpt niet. Haal je dan rechts in?
Onbestorven weduwe
Spin
Vrouwelijk geslacht
De Latrodectus mactans
Alles behalve onbestorven weduwe
Nijdig
Dienstmededeling
Mijn instellingen zijn gewijzigd en jullie hebben een (zichtbare) volger minder.
In plaats van "openbaar" volg ik mijn favoriete blogs nu "anoniem".
Ik vind het prettig om geheel vrijblijvend mee te lezen.
Dat genot werd beperkt door de zichtbaarheid.
Tot ziens in blogland.
Geen haast
Dicht bij het einde
Vrijwel kansloos
Bijna de moed verloren
Op het nippertje besloten door te vechten
Schier wonderbaarlijk
Nu nagenoeg gezond
Voor mij geen haast meer
Maréchal
Vanmiddag zijn we naar Maréchal geweest om mijn verjaarscentjes over de balk te smijten.
We kochten 79 plantjes voor 46 euro en ze zijn, op 10 na, allemaal geplant.
Nu maar hopen op een regenbuitje en anders moeten we morgen de slang uitrollen.
We kochten maagdenpalm, lavendel, schaduwkruid, tijm, een margriet en een waterhyacint.
Home-sweet-home 10
Net wanneer de forsythia haar gele klokjes laat vallen, barst onze magnolia jubelend open.
In deze tijd van het jaar ligt mijn gevoel meer in de tuin dan in huis.
Dit is toch genieten ………….
Home sweet home is een initiatief van Barbaramama.
Glashelder
Het gaat steeds beter.
Mijn winterdip lost langzaam maar zeker op in lenteluchten en frisse kleuren.
Onze agenda vult zich met gezellige afspraken en de tuin is bijna onkruidvrij.
Mijn rechteroog krijgt volgende maand een nieuw lensje.
En dan zie ik alles weer glashelder.
Ik heb er zin in!
Scrupules 9
Vijf nieuwe gewetensvragen:
1. Bij het afrekenen in de garage merk je, dat de bediende vergeet het nieuwe oliefilter (20 euro) in rekening te brengen. Je vindt de rekening al te hoog. Maak je hem erop attent?
2. Je zit ergens in een afgelegen bar wat te drinken. Opeens ontwaar je de vrouw/man van een goede vriend/vriendin in een romantisch tête-à-tête met een vreemde. Vertel je dat later aan je vriend/vriendin?
3. Je ontdekt dat je broer geheime inlichtingen verkoopt aan een vreemde mogendheid. Geef je hem aan?
4. Om één uur ’s nachts bel je een vriend op. Maar je maakt een vergissing en belt een andere vriend. Als die met slaperige stem antwoordt, zeg je dan wie je bent?
5. Je stapt ’s nachts om twee uur in een taxi. De chauffeur is dronken en rijdt als een gek. Toch kom je veilig thuis. Geef je hem dan aan?
Abonneren op:
Berichten (Atom)